Өлең, жыр, ақындар

Қыс


Ақ мамыққа оранады жер беті,
Айнадай боп жалтырайды көлдері.
Аязбенен ою салды әйнекке,
Айтуға болады енді міне қыс келді.

Қаһарлы қыстың бұл мінезі.
Алай-дүлей соғады ашулы кезі.
Қаратпайды бұрылтып жан-жағыңа,
Қандай қатал, әрі қатты өзі.

Бірақ тамашасы бар қыстың да,
Бала біткен ойнайды мұнда.
Бірін –бірі сүйретіп шанасымен,
Шуласады сырғанап мұз айдынында.

Әдемі қалашық салып мұздан ,
Сәулетшілер өнері бұл бір озған.
Үлкен де, кіші де таң қалады,
Ғажайыптың жасалғанына қолдан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз