Есімде менің ұстазымның күлкісі

Қамығам күнде, жабығам күнде білмеймін,
Сағынам күнде, аңсаймын дағы күлмеймін.
Ақ жаулығын, ақ күлкісін, ақ самалын,
Ұмытам қалай, қайтарам қалай түсінбеймін.

Дариясы көздерінің күннен гүлден нәр алған,
Дерт болды маған, әр сәтін оның сағынған.
Ұстазым асыл, есімде менің қайран шақ,
Зарықтым енді, шаршады жаным сені аңсап.

"Сүрінбе шәкірт, жинал енді тұр" дедің,
"Сенемін саған, болады бәрі күл"дедің.
Қимаймын бүгін, жалт-жұлт еткен жанарыңды кешегі,
Бір ұшақ болса, ұшып көкке менде саған жетейін.

Есімің сенің жадымызда толықсып тулап лаулайды,
Сөздерің сенің, сырласып түнмен бұлбұл боп мәңгі сайрайды,
Ақ жарқындай жүзіңді ұмыта алмас ақ жүректі еш пенде,
Тұрса да дауыл, соқса да самал есімің сенің көктемде.

---