З-ға

Жан досым...
қиын боп тұр, рухым жүдеп,
Осыдан кетпесе екен дертім үдеп.
Риясыз үміт артып сенгеннен соң,
Кету де қиын екен күдерсіз боп.
Тым сенгіш, аңғалмысың қайран көңіл,
шамшырақ адалдарға берген өмір.
Шам-дағы жарқырамас май таусылса,
Қалады бір жалп етіп кенет сөніп.
Бір-бірін тілектес жан жүрер қолдап,
Білімсіз сызданар дос атын қорлап.
Астамшыл иілмейтін қуыс кеуде –
Мұндайды тілің келмес досым деуге.
Меніңше, «дос» деген сөз – «қос» деген сөз
Қадірі ешқашан да өшпеген сөз.
Іздейтін ақ жүректі досың болмай
Сыңар жүріп қуану бос деген сөз.
Көңілден көңіл шөлін баса алмаса,
Әлжуаз тартып жүрек әл таяды,
Байқасаң, жапырақ та жүрек пішін,
Тамырдан нәр алмаса сарғаяды.

---