Өлең, жыр, ақындар

Мінез

  • 03.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1546
Жылқы текті жануар ғой –
Құс қорек,
Оған біткен күмбір әуен,
Түс те ерек.
Оған біткен мінез бөлек,
Күш бөлек.
Сары жонда бөлініп қалған саяғын –
Үш-ақ күнде жатырқайды тістелеп...

Бұл заманның қабағынан қаймығып,
Сол мінезден қалса керек айырылып.
Әлдеқайдан қаңғып келген есекті,
Үйіріне қосып алды сәйгүлік.

Қыр астында қырағылық көз ілсе,
Ойран салар опасыз жау сезінсе...
Күмбір-күмбір кісінеудің орнына,
Шата қодық аңырайды өзінше...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын назы

  • 0
  • 0

Демеңіз: «Толмай жатып тасыдың сен»,
ақынсыз жолы да үлкен, жасы да үлкен.
Баласы ем жақсы ауылдың қыз сыйлаған,
атымның сізге арнайы басын іркем.

Толық

Ақылды аю

  • 0
  • 0

Асар тауын, қонар жерін жобалап,
Алуға оның мұршасы жоқ. Обал-ақ.
Арты – ақ боран,
Алды – Атажұрт аңсатқан,

Толық

Өліп, тірілу

  • 0
  • 0

Тағдырдың қуғынға сап өкпек желі,
Жоғалып кетсем керек көптен бері.
Ауылға біреу келіп үш жылдан соң,
Шекарада атылып кеткен деді...

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер