Өлең, жыр, ақындар

Мінез

  • 03.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1527
Жылқы текті жануар ғой –
Құс қорек,
Оған біткен күмбір әуен,
Түс те ерек.
Оған біткен мінез бөлек,
Күш бөлек.
Сары жонда бөлініп қалған саяғын –
Үш-ақ күнде жатырқайды тістелеп...

Бұл заманның қабағынан қаймығып,
Сол мінезден қалса керек айырылып.
Әлдеқайдан қаңғып келген есекті,
Үйіріне қосып алды сәйгүлік.

Қыр астында қырағылық көз ілсе,
Ойран салар опасыз жау сезінсе...
Күмбір-күмбір кісінеудің орнына,
Шата қодық аңырайды өзінше...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Капитализм

  • 0
  • 0

Металдың – сыңғыры.
Ақшаның – сылдыры.
Бұғаудың – шынжыры.
Қашағанның – шылбыры.

Толық

Малшы ауылдың шетінде

  • 0
  • 0

Малшы ауылдың шетінде,
Бір әжей тұр жол қарап.
Ақ бетеге бетінде,
Бөдене жүр жорғалап.

Толық

Ұйқы

  • 0
  • 0

Қуат берген бiр Алла,
Ұйықтап жатыр қарт бабам.
Қалғып отыр қыран да,
Қос қанатын қаттаған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар