Өлең, жыр, ақындар

Түсінісу

  • 03.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1233
Екі жылқы өзді-өзін,
Кісінесіп, қасынысып түсінді.
Екі пенде көздерін –
Шұқып, ұрып ісірді.

Сұрқы жаман заманның,
Көш секілді қаралы.
Ар-намысы адамның,
Ішімді өртеп барады.

***

Боз жусан,
Боз бетеге,
Боздақ қыр.
Боздақтарға бай елмін.
Ботасын ерткен боз інген,
Айналайын, көзіңнен –
Екі қабат әйелдің қасына келіп боздап тұр.
Құрсақта жатқан ұлан – ұл,
Тосып жатты құлағын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайым ағаның қазасын естігенде

  • 0
  • 0

Мәңгілік сапарына бұрып бетті –
Дегенде Қайым ағаң жүріп кетті.
Қабынып жан-жүрегім қара бұлттай,
Жанардан сел-жаңбырын үріп төкті.

Толық

Ақын назы

  • 0
  • 0

Демеңіз: «Толмай жатып тасыдың сен»,
ақынсыз жолы да үлкен, жасы да үлкен.
Баласы ем жақсы ауылдың қыз сыйлаған,
атымның сізге арнайы басын іркем.

Толық

Намыс

  • 0
  • 0

Жалған-ай...
Жалғызсырау қандай жаман,
Тарпаңның тамырында қан қайнаған.
Адасқан үйірінен құла бие,

Толық

Қарап көріңіз