Өлең, жыр, ақындар

Арылмас мұңым бар менің

  • 04.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1000
Арылмас мұңым бар менің
Жанарға жасымды ірікпен.
Аштықтан қырылған елдің,
Сүйегін басып жүріппін.

Аттасам аңғал ниетпен,
Ауырлар мұңым батпандай.
Көмусіз қалған сүйектер,
Күтірлеп сынып жатқандай.

Ешкімді қостатпан көр деп,
Дала бұл – Қабір жайланған.
Сүйемдей бос жатқан жер жоқ,
Сүйекпен жабылмай қалған.

Аруаққа қараған жанмын,
Мен деме сатқын албастың.
Сыртқы елге дала-бабамның
Сүйегін бастыра алмаспын.

Кешір сен, асылды бассам,
Киелі шаңырақ – төрім.
Ешкімді басындырмаспын,
Алашым – аруақты елім!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тарт қолыңды...

  • 0
  • 0

Тарт қолыңды!
Ақынға тиме, надан!
Ақымақтық - ақынды сыйламаған,
Ақын деген Аққуы адамзаттың,

Толық

Саған...

  • 0
  • 0

Өзіңсің есіл-дертім,
Сорым болар екенсің несін көрдім.
Өзің хандық етерсің өз бағыңа,
Өзегімнен жалынды өшірген күн.

Толық

Әкім мен әңгіме

  • 0
  • 0

Ақкөз ақын мен болсам,
Қызыл көз әкім сен едің.
Қой бағып мен қор болсам,
Қор болдың-ау демедің.

Толық

Қарап көріңіз