Өлең, жыр, ақындар

Хал тілі

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 525
Гүл көзінен шық тамды,
Мөлдірін-ай!
Қайда апарып жағамын, жан күнін-ай!
Кім түсінер, мүк халді?
Жұмбақ елге – хал тілін-ай!

Сезім бердің, сенделген,
Сегіз түнде!
Ағып барам – жұлдызбен егізбін бе?
Қасіретіме жем бергем –
Семіз, мүлде!

Дүние-ойыншық, қолымнан
Атып ұрдым!
Ұстап алғам, сорымнан- Затын мұңның!
Жүрегімде жанды енді, оты күннің
Зарын ұқшы, жердегі
Жетіміңнің!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көрдегі хал

  • 0
  • 0

Бір адам түсінде өліп қалған екен,
Өмірінде – намазхан болған екен!
Айбатымен – ол жерге қойылған соң -
Мүңкір, Нәңкір кіріп барған екен.

Толық

Жасын боп түстім

  • 0
  • 0

Жаңбырыма шомылған дәптерім-ау
Шам боп, түнге жағылған сәттерім-ау!
Жырымды оқып, баға берген – текті елім-ау,
Жасын боп, түстім, бүгін!!!

Толық

Махаббатың мақамы мың хикметтен тұрады

  • 0
  • 0

Сағыныштың сазынан жүрек-құмыра сыңғырлар,
Тұңғиық сол тылсымның сырын айтса, бұл Гүлнәр.
Көзден жасын төгеді, аңыратып, бұлбұлдар,
Махаббатттың мақамы – мың хикметтен тұрады!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар