Өлең, жыр, ақындар

Хал тілі

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 604
Гүл көзінен шық тамды,
Мөлдірін-ай!
Қайда апарып жағамын, жан күнін-ай!
Кім түсінер, мүк халді?
Жұмбақ елге – хал тілін-ай!

Сезім бердің, сенделген,
Сегіз түнде!
Ағып барам – жұлдызбен егізбін бе?
Қасіретіме жем бергем –
Семіз, мүлде!

Дүние-ойыншық, қолымнан
Атып ұрдым!
Ұстап алғам, сорымнан- Затын мұңның!
Жүрегімде жанды енді, оты күннің
Зарын ұқшы, жердегі
Жетіміңнің!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Фаризаға

  • 0
  • 0

Фариза, Фариза апа, Фариза апа.
Өлеңнің отын жақтың әр үйге, апа.
Мұқағали, Төлеген сыймай кеткен,
Қалай сыйып жүрсіз бұл фәниге, апа?

Толық

Жасыл жыр

  • 0
  • 0

Мүктер кесте салған мына тасты көр,
Тауға келіп сөз сөйлеймін, тосты бер!
Түзу жолға елді салар есті бер,
Жасыл жырдың жапырағы ұшып жүр!

Толық

Күн боп

  • 0
  • 0

Жер жоқ – жасыл бояуда қалқып тұрмын,
Мақпал сезімінде – барқыт түннің.
Көліммен бұл өлкеге көлкіп кірдім,
Күн боп, шапанымды жайдым, тауға!

Толық

Қарап көріңіз