Жауһар
- 0
- 0
Көкжиектен сары уыз таң құлайды,
Отырамын жырыммен жеке қалып.
Жан самалым тербесе, балбырайды,
Ей, ақ қайың – жапырағың бөпе болып.
Хал тілі
Гүл көзінен шық тамды,Мөлдірін-ай!
Қайда апарып жағамын, жан күнін-ай!
Кім түсінер, мүк халді?
Жұмбақ елге – хал тілін-ай!
Сезім бердің, сенделген,
Сегіз түнде!
Ағып барам – жұлдызбен егізбін бе?
Қасіретіме жем бергем –
Семіз, мүлде!
Дүние-ойыншық, қолымнан
Атып ұрдым!
Ұстап алғам, сорымнан- Затын мұңның!
Жүрегімде жанды енді, оты күннің
Зарын ұқшы, жердегі
Жетіміңнің!!!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Ғасыр мұқабасындағы жырым
- 0
- 0
Рухани әлемнің гүлін дәптеріме ектім,
Бұл дүниелік зар өшсін, - деп.
Шерім – мың домбыра еді, төктім,
Ойлылар кешсін, - деп.
Жамалыңды көрсем-ау
- 0
- 0
Көктегі сәт пе, жердегі сәт пе, айырман,
Дастархан толы бал тамған жырлар қойылған.
Күлкі төгілді, сүттей боп тұнған Айымнан
Жамалыңды көрсем-ау!
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі