Өлең, жыр, ақындар

Қарағай

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 502
Зәулім бойың оқтай боп тіп-тік өскен,
Елжірей кеп еркелеп күн тілдескен.
Сынып кетер, иілмес тәкаппарым,
Сені жырлап әлемде кім түгескен.
Іздемепсің орынды саз бен ықтан,
Сені көрген өмірдің мәнін ұққан,
«Көк жартасын Көкшенің қақ айырып,
Қия шыңға қасқайып қалай шыққан!» —
Деп таңданып көрген көз ойға қалған,
Ойға қалған сөзімді демес жалған.
Көк жартастың көз ілер сызатынан
Сынадай боп бой бермей бүршік жарған.
Бүршік жарған еткендей өмірді арман,
Әмірді аңсап шығыпты кім құмардан!
Жаны бардың аңсары – жарық дүние,
Шаруа жоқ күтеді нелер алдан.
Қысса қыста ақ шұнақ аяз қымтап,
Жазда жұлқып көк дауыл соқса бұрқап,
Елен қылмай өмірге ұмтылғандай
Көк жартасын Көкшенің етіп құндақ.
Күрес деген ұғымның үрдісіндей
(Біреу ұғып, біреулер жүр түсінбей)
Қына тасты қақ бөлген нән қарағай,
Сол күрестің кәдімгі үлгісіндей.
Жарық дүние қымбатын танығандай,
Танығандай қадірін жан ұғардай.
Қарағайға қайырылып қарай бердім,
Өмір жайлы ойымнан арыла алмай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұлы дарын

  • 0
  • 0

Данышпан жаратылған ұлы дарын,
Әлемнің тәнті еткен ұлыларын.
Мұхаңды, ол арқылы білді әлем
Дүниеде қазақ атты ұлттың барын.

Толық

Өмір — керуен, жетелеген алды — үміт, арты

  • 0
  • 0

Өмір — керуен, жетелеген алды — үміт, арты —
«Измдерден» өтіп талай ілгері озған халқымыз
Қилы тағдыр — құмырсқа жол қыбырлаған ілгері
Күліп-жылап келе жатқан сол баяғы қалпымыз.

Толық

Көңілім қирап...

  • 0
  • 0

Кім ұғар жанымды менің
Отырмын көңілім қирап.
Тілеппін басыма бейнет
Иесіз дүние жинап...

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар