Өлең, жыр, ақындар

Қарағай

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 512
Зәулім бойың оқтай боп тіп-тік өскен,
Елжірей кеп еркелеп күн тілдескен.
Сынып кетер, иілмес тәкаппарым,
Сені жырлап әлемде кім түгескен.
Іздемепсің орынды саз бен ықтан,
Сені көрген өмірдің мәнін ұққан,
«Көк жартасын Көкшенің қақ айырып,
Қия шыңға қасқайып қалай шыққан!» —
Деп таңданып көрген көз ойға қалған,
Ойға қалған сөзімді демес жалған.
Көк жартастың көз ілер сызатынан
Сынадай боп бой бермей бүршік жарған.
Бүршік жарған еткендей өмірді арман,
Әмірді аңсап шығыпты кім құмардан!
Жаны бардың аңсары – жарық дүние,
Шаруа жоқ күтеді нелер алдан.
Қысса қыста ақ шұнақ аяз қымтап,
Жазда жұлқып көк дауыл соқса бұрқап,
Елен қылмай өмірге ұмтылғандай
Көк жартасын Көкшенің етіп құндақ.
Күрес деген ұғымның үрдісіндей
(Біреу ұғып, біреулер жүр түсінбей)
Қына тасты қақ бөлген нән қарағай,
Сол күрестің кәдімгі үлгісіндей.
Жарық дүние қымбатын танығандай,
Танығандай қадірін жан ұғардай.
Қарағайға қайырылып қарай бердім,
Өмір жайлы ойымнан арыла алмай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сұлулыққа құштар көп

  • 0
  • 0

Сұлулыққа құштар көп,
Айта алмаймыз неге деп.
Ең арысы гүлге ғой
Құштар ұшқан көбелек.

Толық

Тым ақкөңіл жаным

  • 0
  • 0

Тым ақкөңіл жаным,
Бәріне сенем, бәріне
Қарамай ішкі
Тереңде жатқан нәріне...

Толық

Қазақпын дейсің, шәгім бар десем, ауыр-ау...

  • 0
  • 0

Қазақпын дейсің, шәгім бар десем, ауыр-ау...
Болса да ауыр, тіліміз жауыр тәңір-ау.
Өз тілін қор деп, жат тілді зор деп күн кешкен
Қалпыңды не деп ұқ дейсің маған бауыр-ау,

Толық

Қарап көріңіз