Өлең, жыр, ақындар

Көмекшім

  • 03.01.2021
  • 1
  • 0
  • 874
Ақша бұлттай ақ мамық бесігіңде
Ұйықтасын ақ ботам — келешегім,
Айта алмайтын сен әлі есімін де
Кейіпкермен ұзақ түн кеңесемін.
Шам нұрына шалықтап, езу тартып,
Жымиясың, кірпігің дірілдейді.
Шабыттанып мен сонда кетем шалқып,
Өмір сен боп — өлең боп күлімдейді.
Мақпал қара түңдерде маужыраған,
Мен жырлаймын елімнің тың істерін.
Өлкемдегі әрбір сай, тау, жырадан
Жыр-самал боп еседі тыныс-демің.
Сызат беріп сұлу таң көтерілді,
Түн сырының жоқ оған көмескісі.
Тек сен, ботам, сезбейсің екеніңді
Үлкен істің кішкентай көмекшісі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөз

  • 0
  • 0

Мәніне бармай, болмашы ғана сөз дейсің.
Сол сөздің ғажап құдірет-күшін сезбейсің.
Сиқырлы сөздің құзырыменен кей-кейде
Жақынмен алыс, жатпенен тіпті өздейсің.

Толық

Бір ғана сәт

  • 0
  • 0

Асықтырып күміс қанат құс мені,
Айтылар сөз аузыма да түспеді.
Бір ғажайып билеп еді күш мені,
Япыр-ау сол, өңім емей түс пе еді!

Толық

Өшпейтін от жоқ

  • 0
  • 0

Өшпейтін от жоқ,
Өлмейтін ер жоқ
Жұмыр бас пәнде
Көрмейтін кер жоқ.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер