Өлең, жыр, ақындар

Көмекшім

  • 03.01.2021
  • 1
  • 0
  • 764
Ақша бұлттай ақ мамық бесігіңде
Ұйықтасын ақ ботам — келешегім,
Айта алмайтын сен әлі есімін де
Кейіпкермен ұзақ түн кеңесемін.
Шам нұрына шалықтап, езу тартып,
Жымиясың, кірпігің дірілдейді.
Шабыттанып мен сонда кетем шалқып,
Өмір сен боп — өлең боп күлімдейді.
Мақпал қара түңдерде маужыраған,
Мен жырлаймын елімнің тың істерін.
Өлкемдегі әрбір сай, тау, жырадан
Жыр-самал боп еседі тыныс-демің.
Сызат беріп сұлу таң көтерілді,
Түн сырының жоқ оған көмескісі.
Тек сен, ботам, сезбейсің екеніңді
Үлкен істің кішкентай көмекшісі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қалпаққа

  • 0
  • 0

Ербиіп, делдиіп тұрасың,
Әйтеуір жүрген соң баста.
Неменең бар айтсаң расын,
Бойында соныңнан басқа?

Толық

Таласпан

  • 0
  • 0

Жүрсем де үйімде мен табақ тасып,
Келемін түзде өзіңмен қанаттасып.
Қарайсың жерді сызған көйлегіме,
Көзіңді көтере алмай ойлы өңіме.

Толық

Сілкінші

  • 0
  • 0

Аяушы ем, білдірмеуші ем,
Жырға мұң шаққанында,
Қандым деп бұл өмірдің
Ашылмас ақ боран, ақпанында.

Толық

Қарап көріңіз