Өлең, жыр, ақындар

Көмекшім

  • 03.01.2021
  • 1
  • 0
  • 791
Ақша бұлттай ақ мамық бесігіңде
Ұйықтасын ақ ботам — келешегім,
Айта алмайтын сен әлі есімін де
Кейіпкермен ұзақ түн кеңесемін.
Шам нұрына шалықтап, езу тартып,
Жымиясың, кірпігің дірілдейді.
Шабыттанып мен сонда кетем шалқып,
Өмір сен боп — өлең боп күлімдейді.
Мақпал қара түңдерде маужыраған,
Мен жырлаймын елімнің тың істерін.
Өлкемдегі әрбір сай, тау, жырадан
Жыр-самал боп еседі тыныс-демің.
Сызат беріп сұлу таң көтерілді,
Түн сырының жоқ оған көмескісі.
Тек сен, ботам, сезбейсің екеніңді
Үлкен істің кішкентай көмекшісі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жоқ

  • 0
  • 0

Қайран жер, ана!
Сен — ана, ел — бала.
Көрмедің не ғана!
Кешпедің нендей күй

Толық

Ленинград

  • 0
  • 0

Сенде туып өспесем де,
Етпесем де сені тұрақ
Кең даламдай жатқан жырақ,
Сүйіктісің, Ленинград!

Толық

Тағлым

  • 0
  • 0

Жүр еді айту ойымда
Осынау тағлым жайында.
Зиялы келін, қыздарым
Ойымды оңдап пайымда.

Толық

Қарап көріңіз