Өлең, жыр, ақындар

Ғасыр мұқабасындағы жырым

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 428
Рухани әлемнің гүлін дәптеріме ектім,
Бұл дүниелік зар өшсін, - деп.
Шерім – мың домбыра еді, төктім,
Ойлылар кешсін, - деп.

Ғасырдың мұқабасындағы жырым
Иләһи таңба боп, қалар ма?
Жарқ етіп, туған күнім
Алтын ғасырда жанар ма?

Жүрек боп, оянған әлем
Жүректердің дертін өртеп кетер!
Сазыма боянған әлем
Жан қуанышын тербеп өтер!

Әлди-алақаныма әлемді салып,
Тербетіп отырармын ба?
Төменде барады, жер енді қалып,
Бір нүкте боп, ақын алдында!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн боп

  • 0
  • 0

Жер жоқ – жасыл бояуда қалқып тұрмын,
Мақпал сезімінде – барқыт түннің.
Көліммен бұл өлкеге көлкіп кірдім,
Күн боп, шапанымды жайдым, тауға!

Толық

Жанымның мозайкасы

  • 0
  • 0

Жанымның мозайкасы
Қызыл-жасыл гүлдерден өрілді ме,
Жарық алып барады, төрімді де.
Тәтті қылып, төгілген шерімді де

Толық

Мың гүлді құшақтап тұрмын

  • 0
  • 0

Жанымда жарқырап өлең
Мен оны халқыма берем.
Жұпары – аңқыған ерен,
Мың гүлді құшақтап тұрмын!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар