Өлең, жыр, ақындар

Ғасыр мұқабасындағы жырым

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 522
Рухани әлемнің гүлін дәптеріме ектім,
Бұл дүниелік зар өшсін, - деп.
Шерім – мың домбыра еді, төктім,
Ойлылар кешсін, - деп.

Ғасырдың мұқабасындағы жырым
Иләһи таңба боп, қалар ма?
Жарқ етіп, туған күнім
Алтын ғасырда жанар ма?

Жүрек боп, оянған әлем
Жүректердің дертін өртеп кетер!
Сазыма боянған әлем
Жан қуанышын тербеп өтер!

Әлди-алақаныма әлемді салып,
Тербетіп отырармын ба?
Төменде барады, жер енді қалып,
Бір нүкте боп, ақын алдында!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ей, қазағым, көзіңді аш

  • 0
  • 0

Пәк жүректер мұхиты – толқынданып барады,
Дүниеге қыс түсіп, салқын болып барады.
Тажал – сұмның қолында халқым қалып барады,
Ей, қазағым, көзіңді аш!

Толық

Көңіл толқыны

  • 0
  • 0

Теңіз күйімді дала көрді,
Отым – алапат, жанам енді!
Аққу жайлады, тана көлді,
Көңіл толқынын көр, бүгін!

Толық

Ертегі көл

  • 0
  • 0

Таудың алқабындағы нота едім,
Іңірдің суретін салдым, жырмен.
Алаулап, күліп батар едім,
Сәтте, кемпірқосақ күлген!

Толық

Қарап көріңіз