Өлең, жыр, ақындар

Ақ қасқыр

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 951
Шыңда тұрып үзілердей жұлыны,
Ол аспанға қарап тұрып ұлыды.
Неге ұлыды, түсінбедім, ақ қасқыр,
Тың тыңдайды тұнжыраған түн – ұры?!

Ақ қасқырдың Айға сіңген мұңды әнін,
Көзімнен жас үзіп тұрып тыңдадым.
Қобызы мен сыбызғысын қалдырып,
Ғасыр, сен де асылдарын ұрладың.

Күлдігінде қалған күміс көзеде,
Жазулы тұр ирек таңба – сөз, өре.
Құмға айналған қорымдағы көп бастың,
Енді қайтып бірікпесін сезе ме?!

Мәңгүрт – сынды ұмытып кім екенін,
Жақындарым болып кетті бөтенім.
Аспаныңды аңсай берме сен де енді,
Шыңда ұлыған қасиетті тотемім!

Тас басында жан алатын Қалбұттай,
Тас заманын қаншық қасқыр қалды ұқпай.
Бұл не сұмдық құлағымда ұлыған,
Қанымның әр түйіршігін қалғытпай.

Әніңді сап айқайлайды жартас құр,
Міз бақпайды тастар – бақталастар кіл.
Шыңнан түсіп жерге бүгін оралам,
Мені әзірге мазалама, ақ қасқыр!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жырау бабам

  • 0
  • 0

Жөңкіліп жүрегінде жыр аунаған,
Түсіме кірді бүгін жырау бабам.
О дүниеге көшкен-ді Көктегі ана,
Қайтқан құсқа ілесіп тыраулаған.

Толық

Мен өзенді айна қылдым

  • 0
  • 0

Мен өзенді айна қылдым,
Бір періште жанары алаң.
Шағылыстырып Айға нұрын,
Айнасынан қарады маған.

Толық

Мықты әйел

  • 0
  • 0

Тозаңдай ем... қара тас боп бекідім,
Тастар мендей жаралады тозаңнан.
Көлік-тірлік жүргіземін тетігін,
Шаршағаным сезіліп сәл жанардан.

Толық

Қарап көріңіз