Өлең, жыр, ақындар

Ақ қасқыр

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 840
Шыңда тұрып үзілердей жұлыны,
Ол аспанға қарап тұрып ұлыды.
Неге ұлыды, түсінбедім, ақ қасқыр,
Тың тыңдайды тұнжыраған түн – ұры?!

Ақ қасқырдың Айға сіңген мұңды әнін,
Көзімнен жас үзіп тұрып тыңдадым.
Қобызы мен сыбызғысын қалдырып,
Ғасыр, сен де асылдарын ұрладың.

Күлдігінде қалған күміс көзеде,
Жазулы тұр ирек таңба – сөз, өре.
Құмға айналған қорымдағы көп бастың,
Енді қайтып бірікпесін сезе ме?!

Мәңгүрт – сынды ұмытып кім екенін,
Жақындарым болып кетті бөтенім.
Аспаныңды аңсай берме сен де енді,
Шыңда ұлыған қасиетті тотемім!

Тас басында жан алатын Қалбұттай,
Тас заманын қаншық қасқыр қалды ұқпай.
Бұл не сұмдық құлағымда ұлыған,
Қанымның әр түйіршігін қалғытпай.

Әніңді сап айқайлайды жартас құр,
Міз бақпайды тастар – бақталастар кіл.
Шыңнан түсіп жерге бүгін оралам,
Мені әзірге мазалама, ақ қасқыр!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен тауларға қарадым

  • 0
  • 0

Мен тауларға қарадым,
Одан да шыңдай биік сені көрдім.
Ойларымды ормандай тарадым,
Ойыма да қосылып өріле бердің.

Толық

Сен бұрын қайда жүрдің?

  • 0
  • 0

Алты айшылық жолдан ассын деп,
Уақыт мені асықтырмады.
Жаттан жиреніп, жанына қашсын деп,
Жақындатпады қашықтың бәрі.

Толық

Жарығымды талай жарықсыз жанға туралап

  • 0
  • 0

Жарығымды талай жарықсыз жанға туралап,
Адастым білем көз байланатын іңірде.
Сәулемді іздеп, жүректерге кіріп сыналап,
Жоғымды таппай, сонда да мүлдем түңілмей.

Толық

Қарап көріңіз