Өлең, жыр, ақындар

Стамбул күзі

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1142
Стамбулда ырғақты күз әуені,
Ырғақты күз – сағыныштар әлемі.
Бұл маңда да жүр екен ғой жалғыздық,
(Жалғыздықтар маған ғана тән еді...)
Сол ескі үміт түске айналып түндегі,
Мені құрсап сағыныштың тұр лебі.
Қандай сазды еді мешіт азаны,
Стамбулдың күзі қандай мұңлы еді...
Қимасым-ай!
Қимайды екен дегізіп,
Жағалауда қалды сірә, көп ізім.
Кешіп өтіп саған жетсем деп едім,
Мұнар жапқан түпсіз Мәрмәр теңізін.
Кемелерде кешкі жалау қылаңдар,
Жалауларда жауабы жоқ сұраулар.
Мен секілді...
Батыс Кипр жерінен,
Адастырып алып келген тұмандар.
Ең бір ізгі үмітімдей ардақтап,
Соғады жел,
Жел соғады жан-жақтан.
Жіберер ем қанатына хат жазып,
Шағалалар бармайды әттең, ол жаққа.
Құжырамда қалды ақынның шер-мұңы,
Өткінші деп атай көрме сен мұны!
Тереземде тұнған жасын көктемнің,
Жаңбыр шайып кеткен шығар ендігі.
Кетсін деп ем, сол Алматы кешімен,
Ұмыта алмадым.
Ұмытуға бекіп ем.
Саған ұқсас көрдім Айдың елесін,
Күзгі жаңбыр жуған жолдар бетінен...

27 желтоқсан, 2011ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мені үнсіз оқиды ескірген обалар

  • 0
  • 0

Азабым болдың сен ақырғы,
Һәм өлмес мұратым, мерейім.
Сен жақтан әлдене қол бұлғап шақырды,
Тәуекел, көрейін!

Толық

Александрия маягы

  • 0
  • 0

Шетсіз-шексіз мұхиттан аттап өтіп аласа,
Босағама келді үнсіз қартаң жүзді қараша.
Қабағында қорқыныш, әлде уайым,
Әлде мұң,

Толық

Жетім күз және мен

  • 0
  • 0

Жазайын тағы да жыр,
Сен менің мынау көңіл бағыма кір.
Күрсініп күзгі өзен жатыр ағып,
Анасы өлген жетімнің зары ма бұл?!

Толық

Қарап көріңіз