Өлең, жыр, ақындар

Сауал

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 951
Көңіл қалай? – деп ем мен,
Күз ғой дедің күбірлеп,
Өмір қалай? – деп ем мен,
Мұз ғой дедің күбірлеп...
Өзің қалай? – деп ем мен,
Сіз... ғой дедің күбірлеп.
Түсініксіз бұл күйді тарта берме, Сетерім,
Желден бұрын желпініп бір күн саған жетемін...
Түнгі салқын бойыңды тоңазытса таң алды,
Тағдырыңа жүгініп емдеп берем жараңды...
Жапанда өскен Жаутерек, жапырағы жасыл-ды,
Жапырақта жүз өлең!
Жаны да оның Ғасыл-ды...
Алау алау, алау от!
Айта алмаған арманым,
Анау анау, анау от!
Көп тістеген бармағым...
Кешкі жаңбыр төгілген жолдар беті мың елес,
Сені үнсіз сағыну – қуаныш ол, мұң емес.
...Көңіл қалай? – деп ем мен,
Күз ғой дедің көңілсіз,
– Дала үнсіз және де сіз келетін жол үнсіз...
Жалғыз ұшса түн құсы – сағынышым бір-ақ тал,
Орман да тұр орнында, мұз қатқан жоқ бұлақтар.
Мына мендік азаптың топырағы жеңіл-ді,
Жемсауына шер толған жеңеді ол да өлімді.
Тәрік етіп төрт күндік осынау тар жалғанды,
Мен жүремін күзетіп қырау тұнған аулаңды.
...Күз ғой дедің көңілсіз...

19. 10. 2012ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазанама

  • 0
  • 0

Жапырақ!
Жаздың ғазиз бір еркесі,
Неге үзіліп кеттіңдер тым ерте осы?
Жұпар иісің бұрқырап ақшамдарда,

Толық

Күй

  • 0
  • 0

Боз мұнар үстінде бусанып билеген,
Бозамық ай, сен де талыққан шығарсың?
Тәкаппар жондарды қамырдай илеген,
Баспалап жетті үнсіз жезтырнақ шұбар түн.

Толық

Ой буып мен жайлы ғана

  • 0
  • 0

Ой буып мен жайлы ғана,
Маңайлап ошақтың қасын.
Сағыныш шерін төктің бе, Ана,
«Ағарып мың құлаш шашың?!»

Толық

Қарап көріңіз