Өлең, жыр, ақындар

Дала

  • 22.01.2022
  • 0
  • 0
  • 521
Жорықтар тұтқыны шулаған,
Сары дала төсінде жөңкиді күн – ғалам.
Секундтар сыртылы ғасырларды ұрлаған,
Алдаспан жүзінен ақиқат іздеген,
Көшпенді сардары қол бастап мыңдаған.
Бейуаққы үрейді жамылып,
Тапжылмай түнеріп қарайды шоқылар.
Періште тілімен дұғалар оқылар.
Ежелгі шығыстық шайырлар –
Бандура сазына елітіп,
Кешкі бақ сәулесін жамылып отырар.
Ғашықтық хаттары...
Үздіге сағыну,
Семсерге серт байлап, есінен жаңылу.
Жас сұлу көне бір ғашықтар жырымен,
Майдандағы арысын аңсайды түнімен.
Ырысы арнадан төгілген,
Қоян жон алаптар – аңыздар тіліндей,
Бүгінді сезбейсің кешеге үңілмей.
Белестер...
Елестер кешегі,
Бүгіннен ертеңге аңыз боп көшеді.
Ежелгі қас Сақтың қаһарман сарбазы,
Қанжардан қанданған сауытын шешеді.
Көшпенді сардары!
О, менің үлгі алар ұраным,
Бұл дала мәңгілік тұрағым.
Бір сүйем жер үшін у жұтқан
Рух жырыңмен,
Ұлымның бесігін аластап тұрамын.
О, менің қасиеттім, пырағым!!
Ертектер ғасыры,
Мен одан кеш қалып,
Қиуасыз жерлерден қиуалы дос тауып.
Күп-күрең кеш қанын сіміріп отырам,
Аңыздағы әлдекімді еске алып...

28. 08. 2008 ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жансар

  • 0
  • 0

Нұрланып аспанның реңі,
Сәуірін күтеді жаңа.
Түнімен сағындым сені,
Қосылып сағынды дала.

Толық

Күзден қашу

  • 0
  • 0

Жалқы сәтке байлап барлық мұратын
Тастап жалғыз кеткенімен мың ақын,
Өмірден де тартымды екен мына түн.
Өлімнен де үрейлі екен мына түн...

Толық

Көктем романсы

  • 0
  • 0

Мұңға байлап қойды мені дала бұл,
Мұнартауға батып күн.
«Жылқы ішінде ұстатпайтын ала жүр...»
Киесіндей бақыттың.

Толық

Қарап көріңіз