Фаризаға хат

Ақ Жайықтың бұйырды да тұз-дәмі,
Өр көңілім тұңғыш сертін бұзбады.
Мені көрсе сызылғанмен жігіті,
Көйлегімді ауырлайды қыздары.
Апа, саған жеткізем деп сырымды,
Қоңсы қонсам, ауырлама мұнымды.
Қуанар ем, жұбанар ем жадырап,
Бір теріге алар болсаң жырымды.
Тұғырыма тұғыр қосқан күндердің,
Қадірін де ұғып бүгін үлгердім.
Тозбас тон бар, топшым-темір қанатты,
Қалай ғана сабырымнан сыр бердім.
Сары даламның сағымына тербеліп,
Жырмен, нұрмен жүрсек – тағы емделіп…
Соғып кетіп тұрады екен адамға,
Тірлігінде ұмыттырмай пенделік.
Сендей, мендей жылады ма бар ғашық,
Кірпігіңде қылаулайды арда шық…
Сырлы сәттер жүректерде алмасып,
Кетсе болды рухымыз жалғасып.
Кеш, апа.

Орал. 2003 ж.

---