Өлең, жыр, ақындар

Ұсақ кемшілігімді кешіре алмадың

  • 23.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1397
Ұсақ кемшілігімді кешіре алмадың,
Асқақ қасиетімді – есіңе алмадың.
Алдыңда – жібектей, есіле алмадым,
Түйін боп қалдым да... шешіле алмадым.

Өзгелер өте алмас – тас қамалдаймын,
Бар сенің кеудеңде – басқа қандай мұң?
Жын-шайтан, періңді жасқағандаймын,
Мен сені түсінем,қасқа маңдайлым!

Біздер де бір кез,қамыққан шығармыз,
Жоқшылық жүдетіп, тарыққан шығармыз.
Оңалдық енді дегенде: қалыптан шығармыз,
Бірімізден біріміз – жалыққан шығармыз!

Ұмытам қалай, өзіңе қосқан күнімді,
Ақталам не деп, азырақ достан, бүгінгі?
Түсіріп алдың, асқақ аспандығыңды,
Ала ғой, бердім, сұраған «бостандығыңды?!»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қауіп

  • 0
  • 0

Қазағымның базары тарқағалы
Нәзік жаным ауыр мұң арқалады.
Махаббаты мерт болған Қыз Жібектей
Елестейді Жайықтың жарқабағы.

Толық

Желтоқсан

  • 0
  • 0

Маған тиер таяқты саған тиер деймін-ау,
Өзімді емес, сені аяп, содан қайғы жеймін-ау!
Тыныштықты тілейтін, көңіл құсы – көгершін,
Көз алдыңда таусылып бара жаттым, не дерсің?!

Толық

Сатпайтын нәрсе қалмады

  • 0
  • 0

Көңілім бар даладай,
Елім сүйіп, қолдаған.
Ақын жаны – баладай,
Баланы кім алдаған?

Толық

Қарап көріңіз