Аза тұту

Күн кешуде қоғамда:
Арызы бар айтпаған,
Қарызы бар қайтпаған,
Һәм ізі бар АДАМДАР!

Екі иықты жұлып жеп,
Мұң арқалап біріміз,
Құн арқалап біріміз,
Бір ортақ ән күбірлеп...

Бір атаның баласы,
Қиыспайтын ғұмырда,
Сыйыспайтын ұғым бар,
Жиі ұстайтын жағасын!

Ғаламшарлық ендікте,
Таңданумен түр азса,
Қамданумен күн озса,
Алданумен келдік пе?

Сұқтанумен жұлдызға,
Асыл Айдың әріне...
Осы ойдың бәріне,
Басыбайлы құлмыз ба?!

Сары өріктей көгеріп,
Сарыуайым, күдік пен
жолы... қайым үміттен,
Арылайық деп едік!

Шешілердей түйіншек:
Үркіп кейін жаманат,
Іркіттейін аға ма,
Бүркіттейін шүйілсек?!

Сілкініс керек, сен, сен бе...
Ағарту үшін санаңды,
Оңалту үшін қоғамды,
Қол арту үшін ертеңге!

Хабарламадан оқыдық:
(Мен де сілкіне алмадым...
Сен де сілкіне алмадың...)
Жер сілкініпті... ақыры!

---