Өлең, жыр, ақындар

Поезда

  • 08.07.2019
  • 0
  • 0
  • 4002
Зулайды поезд ырғалып,
қараймын кербез далаға.
Көтеріп көкке шыңдарын,
көрінді таулар ақ ала.
Мынау бір жасыл даланың
естуші ем атын бұрын жай.
Көрінді, міне, Аралым –
ақынның мөлдір жырындай.
Көрдім де сұлу Сыр маңын,
селт етіп бір сәт тыңдадым:
Әбділда ағам жырларын –
күбірлеп жатыр сырлы ағын.
Зулайды поезд белеспен,
етегін таудың бөктерлеп.
Жұпардай майда желі ескен,
жотасы жасыл – көкпеңбек.
Дүние жаңа, жер жаңа
қартаймас мәңгі ұямдай.
Созылып жатыр кең дала
жеткізбей жүрген қиялдай...

1957



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қашан шықты бұл өзі тірілерді

  • 0
  • 0

Қашан шықты бұл өзі тірілерді
түк елемей,өлгенді қадірлеген?
Ішіседі адамдар, бүгіледі.
сонсоң жерге енеді жалын денең.

Толық

Даланы жалғыз жайланып

  • 0
  • 0

Даланы жалғыз жайланып,
шымылдық құрып жатты түн.
Киіз үй. Көгал. Ай жарық.
Бағандай биік ақ түтін

Толық

Салт атты

  • 0
  • 0

Аймалап Айдың нұры бар алапты,
бір ғажап сәуле ораған дала, бақты.
Бет алған Бөрілі жақтан бір салт атты
құйғытып Қанжиренмен бара жатты.

Толық

Қарап көріңіз