Өлең, жыр, ақындар

Поезда

  • 08.07.2019
  • 0
  • 0
  • 3865
Зулайды поезд ырғалып,
қараймын кербез далаға.
Көтеріп көкке шыңдарын,
көрінді таулар ақ ала.
Мынау бір жасыл даланың
естуші ем атын бұрын жай.
Көрінді, міне, Аралым –
ақынның мөлдір жырындай.
Көрдім де сұлу Сыр маңын,
селт етіп бір сәт тыңдадым:
Әбділда ағам жырларын –
күбірлеп жатыр сырлы ағын.
Зулайды поезд белеспен,
етегін таудың бөктерлеп.
Жұпардай майда желі ескен,
жотасы жасыл – көкпеңбек.
Дүние жаңа, жер жаңа
қартаймас мәңгі ұямдай.
Созылып жатыр кең дала
жеткізбей жүрген қиялдай...

1957



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаңтардың жарып құрсағын

  • 0
  • 0

Қаңтардың жарып құрсағын,
жылжиды тамшы қақтардай –
бейне бір дүние - нұр сағым
ұстатпай ағып жатқандай.

Толық

Сужүрек

  • 0
  • 0

Нағашымның баласы –
Айдар келді қаладан.
Үлкенсуін қарашы –
отыр үйде манадан!

Толық

Жалқы мен тобыр

  • 0
  • 0

«Жұрт неге маған жауықты»,
деп өзің босқа кішірме.
Талантты болу қауіпті
талантсыздардың ішінде.

Толық

Қарап көріңіз