Өлең, жыр, ақындар

Поезда

  • 08.07.2019
  • 0
  • 0
  • 3969
Зулайды поезд ырғалып,
қараймын кербез далаға.
Көтеріп көкке шыңдарын,
көрінді таулар ақ ала.
Мынау бір жасыл даланың
естуші ем атын бұрын жай.
Көрінді, міне, Аралым –
ақынның мөлдір жырындай.
Көрдім де сұлу Сыр маңын,
селт етіп бір сәт тыңдадым:
Әбділда ағам жырларын –
күбірлеп жатыр сырлы ағын.
Зулайды поезд белеспен,
етегін таудың бөктерлеп.
Жұпардай майда желі ескен,
жотасы жасыл – көкпеңбек.
Дүние жаңа, жер жаңа
қартаймас мәңгі ұямдай.
Созылып жатыр кең дала
жеткізбей жүрген қиялдай...

1957



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Африка биі

  • 0
  • 0

Тамтам үні дүбірлейді далада,
би билейді жас, кәрі де, бала да.
Сан дыбыс бар тамтамдардың үнінде –
толқын үні жарға соққан іңірде.

Толық

Көкпар

  • 0
  • 0

Батырлар шықты тебініп,
жалтылдап аттың жанары.
Баурайды жұртты тек үміт,
жүректері де жанады.

Толық

Көш

  • 0
  • 0

Келіннің күлкі етеміз ұяңдығын,
қайныға ат қою да – зиянды ұғым.
Үлкеннің жолын кеспеу,
тезек теріп,

Толық

Қарап көріңіз