Өлең, жыр, ақындар

Поезда

  • 08.07.2019
  • 0
  • 0
  • 3703
Зулайды поезд ырғалып,
қараймын кербез далаға.
Көтеріп көкке шыңдарын,
көрінді таулар ақ ала.
Мынау бір жасыл даланың
естуші ем атын бұрын жай.
Көрінді, міне, Аралым –
ақынның мөлдір жырындай.
Көрдім де сұлу Сыр маңын,
селт етіп бір сәт тыңдадым:
Әбділда ағам жырларын –
күбірлеп жатыр сырлы ағын.
Зулайды поезд белеспен,
етегін таудың бөктерлеп.
Жұпардай майда желі ескен,
жотасы жасыл – көкпеңбек.
Дүние жаңа, жер жаңа
қартаймас мәңгі ұямдай.
Созылып жатыр кең дала
жеткізбей жүрген қиялдай...

1957



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрегім — жүрегіңде

  • 0
  • 0

Өзіңмен кездескенде
жүрегім ән салады.
Дәл сендей жерде еш пенде
жоқ дейді таң самалы.

Толық

Мама

  • 0
  • 0

Түн еді. Жел соғып тұр
жанған оттай лапылдап.
Аспан асты шатырлап,
үйлер, тіпті, көпірлер

Толық

Ақ түн

  • 0
  • 0

Түн – құйрықты жұлдыздай
жарқырайды нұрына малындырып,
қол бұлғайды Невада ағын күліп;
жүрегімнің дүрсілін тыңдайтындай

Толық

Қарап көріңіз