Өлең, жыр, ақындар

Ұйқысыз түндер

  • 29.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1715
(аударма)

Болды ма ұйқы сонау бір сызды, қарлы
Арпалысқан ұрыстар даласында.
Ұйқы деуге бола ма мызғығанды
Өлім менен өмірдің арасында!
Ажал менен соғыстың соқпағында
Өмір, өлім жатқанда жұлқыласып.
Ұйқы қалды көміліп от жалынға,
Кетті адамнан әзіл мен күлкі қашып.
Ол күндердің азабы жанға батқан
Әлем тұрды дірілдеп құз-өткелде.
Ұйқы көрмей қас қағым таңдар атқан
Бас штабта, окопта, күзеттерде.
Кірпік ілмей өтумен күн-түндері,
Қорғады елін советтің солдаттары.
Сол ұйқысыз түндерсіз мүмкін бе еді
Елімізге бейбіт күн орнатпағы.
Мазасыздық қалыпты жүрегімде,
Әлі ұйқысыз өтеді түн дегенің.
Ендеше мен тағы да бұл өмірде
Тектен-текке жер басып жүрмегенім.

МИХАИЛ ЛЬВОВ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Солтүстік теңізде

  • 0
  • 0

Самал ескен теңіздің жағалауын
Не жасаған бұралқы ана қауым:
түтіндетіп, ішіп-жеп, тарпаң жүріп
басқан жерін кетеді талқан қылып.

Толық

Жанымды шырмап менің бұлыңғыр мұң

  • 0
  • 0

Жанымды шырмап менің бұлыңғыр мұң
қайғыдан аласұрдым, сүріндім мың.
Еш пенде шыдамастай қылығыммен
сендерді қаншама рет түңілдірдім.

Толық

Ұрыстан кейінгі дала

  • 0
  • 0

Жердің беті күл-талқан:
жаутаңдайды жетімдей ақыл сұрап,
қопарылған егін де жатыр сұлап.
Шала-жансар қаралы Жерге мына

Толық

Қарап көріңіз