Өлең, жыр, ақындар

Ұйқысыз түндер

  • 29.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1760
(аударма)

Болды ма ұйқы сонау бір сызды, қарлы
Арпалысқан ұрыстар даласында.
Ұйқы деуге бола ма мызғығанды
Өлім менен өмірдің арасында!
Ажал менен соғыстың соқпағында
Өмір, өлім жатқанда жұлқыласып.
Ұйқы қалды көміліп от жалынға,
Кетті адамнан әзіл мен күлкі қашып.
Ол күндердің азабы жанға батқан
Әлем тұрды дірілдеп құз-өткелде.
Ұйқы көрмей қас қағым таңдар атқан
Бас штабта, окопта, күзеттерде.
Кірпік ілмей өтумен күн-түндері,
Қорғады елін советтің солдаттары.
Сол ұйқысыз түндерсіз мүмкін бе еді
Елімізге бейбіт күн орнатпағы.
Мазасыздық қалыпты жүрегімде,
Әлі ұйқысыз өтеді түн дегенің.
Ендеше мен тағы да бұл өмірде
Тектен-текке жер басып жүрмегенім.

МИХАИЛ ЛЬВОВ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қанат хикаясы

  • 0
  • 0

(Жаңа жылдық ертегі)
Арасымен орманның,
белес-белес жолдардың,
теңізді де бір аттап

Толық

Шаттанып тасыдым-ай бір

  • 0
  • 0

Шаттанып тасыдым-ай бір
тұрғандай жарап тарланым;
иненің жасуындай бір
сәуледен қанаттанғаным.

Толық

Аралап жүр көктем кеп бар алапты

  • 0
  • 0

Аралап жүр көктем кеп бар алапты,
рақатқа маужырап дала жатты.
Жаңбыр құйып, біздерді жалғыз түйір
қолшатырдың астына паналатты.

Толық

Қарап көріңіз