Өлең, жыр, ақындар

Ұйқысыз түндер

  • 29.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1809
(аударма)

Болды ма ұйқы сонау бір сызды, қарлы
Арпалысқан ұрыстар даласында.
Ұйқы деуге бола ма мызғығанды
Өлім менен өмірдің арасында!
Ажал менен соғыстың соқпағында
Өмір, өлім жатқанда жұлқыласып.
Ұйқы қалды көміліп от жалынға,
Кетті адамнан әзіл мен күлкі қашып.
Ол күндердің азабы жанға батқан
Әлем тұрды дірілдеп құз-өткелде.
Ұйқы көрмей қас қағым таңдар атқан
Бас штабта, окопта, күзеттерде.
Кірпік ілмей өтумен күн-түндері,
Қорғады елін советтің солдаттары.
Сол ұйқысыз түндерсіз мүмкін бе еді
Елімізге бейбіт күн орнатпағы.
Мазасыздық қалыпты жүрегімде,
Әлі ұйқысыз өтеді түн дегенің.
Ендеше мен тағы да бұл өмірде
Тектен-текке жер басып жүрмегенім.

МИХАИЛ ЛЬВОВ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұнатпайды жұрт мені

  • 0
  • 0

Ұнатпайды жұрт мені
Кінә тағып түрлі кеп.
Өсектер де бітпеді
найзағайдай тілгілеп.

Толық

Күз

  • 0
  • 0

Қатқақ күз. Дала құнысып,
жүзінде қалмай жаз рай.
Кимеген адам бұғы ішік,
бүрсеңдер арық тазыдай.

Толық

Қарлы өрнек

  • 0
  • 0

Қарлы түнек жол
қашанда,
көрінбейді өзге мүсін.
Әзір таныс болмасаң да,

Толық

Қарап көріңіз