Арамен жолдастық

(аударма)

Ара кеше ызыңдап оқша ағатын,
Отыр бүгін бүрісіп алаңдамай.
Қозғай алмай мұздаған қос қанатын
Мүсәпірсіп қарайды маған қарай.
Ұзатайын дедім де ғұмыр жасын,
Жүрегімнің тұсына салдым еппен.
Жаны кіре бастады жылынғасын,
Маужырады елестеп балды көктем.
Жеңді бойлап жүрді де, ол абайсыз
Секірді кеп, шырқауды сағынады.
Жер де қатқыл сұп-сұрғылт көгорайсыз,
Жел де ысады жаралы тәнін әрі.
Кеудешесі алтыннан, әтірлеген,
Жасқану бар араның өңінде әлі.
«Қақ қанатты, - деп оған ақыл берем. -
Тоңу емес, тек өрлеу - өмір мәні!»
Түс те болды. Естимін - жүр ызыңдап,
Шала-жансар мүлгімейді әр бұрышта.
Алдында оның тұрғандай жүзімді бақ,
Қарсы ұшады аязды қарлы қысқа.

ИВАН ДРАЧ

---