Алтын пияз балладасы

(аударма)

Алып-сатар базарлардың алтын дидар ханымы,
Жанарларға жас алдырған жақындатпай жалыны.
Бүкір кемпір Горпинаның мойнына асылып,
Қыздар тағар бұрымының семгендігін жасырып.
Ол - бұрымда ақ түймедей миллион көзді арбайды,
Жарқыраған ажарының азабында бар қайғы.
Ол - жерасты шіркеулердің күмбезіндей жарқырап,
Құдай деген бір жаны үшін шырқырайды қалтырап.
Өтпес Пышақтың дүлейі - оның жалғыз ғана азабы,
Содан кейін газ құшақта От сотқардың мазағы.
Алтын пияз - ауылдағы базарлардың ажары,
Солдаттардың қалтасында жатар тартып жазаны.
Хор қызындай періштесі жалмаңдаған Тәбеттің,
Қатқан нанның қарындасы, күн жамалын ән еттім;
ақ шалбарлы Сарымсақтың егіз туған сыңары,
Студенттің аждаһадай Аранының құмары.
Былқ-сылқ еткен Қартобыңның бәсекелес - құрдасы,
ас бөлмеден шықпас Тұздың жаны бірге мұңдасы.
Ол кішкене - Жанна д'Арк, киіп сауыт, қалқанын,
Микробтар әлемінің шығаратын талқанын.
Тәмпіш мұрны Петрарканың Лаурадай нәзігі –
Қолдан тіккен дорбасында бірге жүрер азығы.
Қайда екен сол алтын ару, елемей ме оны жұрт,
Біреулердің құрсағында жатыр ма әлде торығып?..
Не боларын білмей елде тардырының ертеңгі
отырғанда, мүмкін жаны Майға шыжып өртенді.
Мерекелік дастарқанда байлық Мырза көлкіген
Нан-патшаның салтанатын асырды ма көркімен?
Әлде қанды Шашылықтың алдында
сақина боп сырғанаудан талды ма;
грузиндік Шампур князь ақ тәнін
қалайды алтын сақиналар жапқанын.
Өлералды жанталасу басталады сол шақта:
Пияз-ару көзден жасы моншақтап,
Лақтырады ең алдымен алтын тонын кешегі,
Сосын зерлі кеудешесін шешеді;
Ағытады шәйі көйлегін бұлқынып,
ақ шарбыдай іш көйлегі жыртылып...
Аппақ дене лыпасыз да шырайлы,
зорлық көрген тағдырына жылайды.
Алтын пияз - ол үзілген бақшасынан Ананың,
мекен етіп тіршіліктің аралын.
Ұйпа-тұйпа жұмарланған күйінде
Қорқыныштың күшағында жүмады енді жанарын.

ИВАН ДРАЧ

---