Өлең, жыр, ақындар

Мен досымды жерлегем

  • 29.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1127
(аударма)

Мен досымды жерлегем. Ашынамын.
Бұл сырымды өзгеден жасырамын.
Жұрттар үшін ол әлі тірі бірақ,
жанында әйел. Жүрген жоқ міні құрап.
Жұрттар үшін - бөлінбес біз бір егіз,
өйткені әлі күнбе-күн бір жүреміз.
Тамаққа да бір барып, бір ішеміз.
Сол баяғы достарша күлісеміз.
Мен үшін ол өлімен тең екенін,
еш адамға айтпаймын неге екенін.
Ұрыспадым, мен оған.
Не өкпемді ұқтырып қабағыммен,
тек ішімнен өлдіге санадым мен.
Таза көңіл талпынған ақ үмітпен,
үнсіз ұғыс, жақындық - бәрі біткен.
Бұл не сұмдық –
тірі адамды өлді деу? Естідің бе?
Қаза болған жоқ еді-ау ешкімім де...
Көп жолдасты осылай жерледік біз,
содан ерте есейдім мен де еріксіз.

ЕВГЕНИЙ ЕВТУШЕНКО



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көл үстінде

  • 0
  • 0

Кешкі желмен әндетіп тілдесемін,
лақтырғандай кеңілден мұң кесегін.
Қарағайлар қосылып әуеніме
көлдей көркем көңілмен күн кешемін.

Толық

Жаным - дала, көгінен бұлт арылмай...

  • 0
  • 1

Жаным - дала, көгінен бұлт арылмай,
Батпан зілдер бассада жүр тарылмай.
Шідірлеулі көңілді зулат, жырым,
Баяғының құс қанат тұлпарындай.

Толық

Ағалар

  • 0
  • 0

Ағалар асқар
тауым ғой
асқақтап тұрған көк тіреп,
Жабықтырғанда

Толық

Қарап көріңіз