Өлең, жыр, ақындар

Мен досымды жерлегем

  • 29.01.2022
  • 0
  • 0
  • 909
(аударма)

Мен досымды жерлегем. Ашынамын.
Бұл сырымды өзгеден жасырамын.
Жұрттар үшін ол әлі тірі бірақ,
жанында әйел. Жүрген жоқ міні құрап.
Жұрттар үшін - бөлінбес біз бір егіз,
өйткені әлі күнбе-күн бір жүреміз.
Тамаққа да бір барып, бір ішеміз.
Сол баяғы достарша күлісеміз.
Мен үшін ол өлімен тең екенін,
еш адамға айтпаймын неге екенін.
Ұрыспадым, мен оған.
Не өкпемді ұқтырып қабағыммен,
тек ішімнен өлдіге санадым мен.
Таза көңіл талпынған ақ үмітпен,
үнсіз ұғыс, жақындық - бәрі біткен.
Бұл не сұмдық –
тірі адамды өлді деу? Естідің бе?
Қаза болған жоқ еді-ау ешкімім де...
Көп жолдасты осылай жерледік біз,
содан ерте есейдім мен де еріксіз.

ЕВГЕНИЙ ЕВТУШЕНКО



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Келеке

  • 0
  • 0

Қасымды бояп қызылмен
жаныма келіп тұр күліп:
«Білмедім бұрын неге мен
өзіңді, сері сұр жігіт,

Толық

Шаттанып тасыдым-ай бір

  • 0
  • 0

Шаттанып тасыдым-ай бір
тұрғандай жарап тарланым;
иненің жасуындай бір
сәуледен қанаттанғаным.

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 1

Қиялым сен жақтарда,
Жүрегім алып-ұшып.
Отырам ел жатқанда
сені аңсап, жанып-ысып.

Толық

Қарап көріңіз