Өлең, жыр, ақындар

Мен досымды жерлегем

  • 29.01.2022
  • 0
  • 0
  • 966
(аударма)

Мен досымды жерлегем. Ашынамын.
Бұл сырымды өзгеден жасырамын.
Жұрттар үшін ол әлі тірі бірақ,
жанында әйел. Жүрген жоқ міні құрап.
Жұрттар үшін - бөлінбес біз бір егіз,
өйткені әлі күнбе-күн бір жүреміз.
Тамаққа да бір барып, бір ішеміз.
Сол баяғы достарша күлісеміз.
Мен үшін ол өлімен тең екенін,
еш адамға айтпаймын неге екенін.
Ұрыспадым, мен оған.
Не өкпемді ұқтырып қабағыммен,
тек ішімнен өлдіге санадым мен.
Таза көңіл талпынған ақ үмітпен,
үнсіз ұғыс, жақындық - бәрі біткен.
Бұл не сұмдық –
тірі адамды өлді деу? Естідің бе?
Қаза болған жоқ еді-ау ешкімім де...
Көп жолдасты осылай жерледік біз,
содан ерте есейдім мен де еріксіз.

ЕВГЕНИЙ ЕВТУШЕНКО



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қараңғы түндердің шапағаты

  • 0
  • 0

Түндер келеді
құбылмас қараңғылықпен
дүниенің барлық жиіркеніштерін таса ғып,
күндізгі сағымдай көз жауын алмай

Толық

Бұлбұл әні

  • 0
  • 0

Құс әніне елең етіп құлағы,
бір жас бала қариядан сұрады:
«Ата, неге бұлбұл үні тек қана
көктемеде шығады»?

Толық

Алып Ер Тоңаны жоқтау

  • 0
  • 0

Шеңгелін ажал салды ма,
Ер Тоңаны алды ма,
сұм дүние артта қалды ма...
Қайғылы жүрек жыртылды-ау!

Толық

Қарап көріңіз