Өлең, жыр, ақындар

Саяхатшы

  • 05.02.2022
  • 0
  • 0
  • 961
(аударма)

Теңіз кездім, ел кездім жағаларда,
Көзім тіктім көрмеген қалаларға.
Қайда барсам жоқтық пен аштық көрдім,
Болады олар өмірде жала барда.
Енді көрдім коңырқай адамдарды,
Көргені ылғи теңсіздік жаралғалы.
Тас қопарған шаң жұтып шөл далада,
Мұнай іздеп жер бетін тарамдады.
Тұрдым біраз Бирмада ән тынбаған,
Мұнаралар алтынды жарқылдаған.
Тереземнен соғатын самал желге
Кеудемді ашып кештерге салқындағам.
Сан көзімен қадалып қарар аспан,
жұпар менен қоңсы иіс араласқан
түнгі ауада тұрушы ем мен де үңіліп,
бұл иіске үйренген бала жастан.
Тағы да ұқтым мен сорлы қара басып,
жамандық мол тірлікте араны ашық.
Бұл әлемде әділет жауыздықпен
жүреді екен ылғи да жағаласып.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қанатты шақ

  • 0
  • 0

Құс қанат біткен жандайын,
қақтырып жердің таңдайын,
аспанды серпіп самғайын.
Жұлдызды мұздар маңында,

Толық

Өмір - бұлақ жыраққа қашады ағып

  • 0
  • 1

Өмір - бұлақ жыраққа қашады ағып,
жастығың да қалады тасаланып.
Адам сосын отырар ой кеміріп,
жақсы, жаман істерін жасап алып.

Толық

Бидай елеген әйел

  • 0
  • 0

Жер үйдің үсті — тақтайдай,
бейне бір қырман алаңы.
Елегін ұстап,
ақ маңдай

Толық

Қарап көріңіз