Өлең, жыр, ақындар

Саяхатшы

  • 05.02.2022
  • 0
  • 0
  • 978
(аударма)

Теңіз кездім, ел кездім жағаларда,
Көзім тіктім көрмеген қалаларға.
Қайда барсам жоқтық пен аштық көрдім,
Болады олар өмірде жала барда.
Енді көрдім коңырқай адамдарды,
Көргені ылғи теңсіздік жаралғалы.
Тас қопарған шаң жұтып шөл далада,
Мұнай іздеп жер бетін тарамдады.
Тұрдым біраз Бирмада ән тынбаған,
Мұнаралар алтынды жарқылдаған.
Тереземнен соғатын самал желге
Кеудемді ашып кештерге салқындағам.
Сан көзімен қадалып қарар аспан,
жұпар менен қоңсы иіс араласқан
түнгі ауада тұрушы ем мен де үңіліп,
бұл иіске үйренген бала жастан.
Тағы да ұқтым мен сорлы қара басып,
жамандық мол тірлікте араны ашық.
Бұл әлемде әділет жауыздықпен
жүреді екен ылғи да жағаласып.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Керек емес ешкім де!

  • 0
  • 0

Керек емес ешкім де!
Құрсын бәрі!
Сыйласқан боп жүргені, ұмсынғаны.
Ақтарылар тазарып досыңның да

Толық

Жүрегім — жүрегіңде

  • 0
  • 0

Өзіңмен кездескенде
жүрегім ән салады.
Дәл сендей жерде еш пенде
жоқ дейді таң самалы.

Толық

Теңізде – тасқын, далам – сең

  • 0
  • 0

Теңізде – тасқын, далам – сең,
мүлгігенсиді шыңдар құр.
Қызығып көкке қараушы ем
тыныштық-ау деп тұнған бір.

Толық

Қарап көріңіз