Өлең, жыр, ақындар

Саяхатшы

  • 05.02.2022
  • 0
  • 0
  • 993
(аударма)

Теңіз кездім, ел кездім жағаларда,
Көзім тіктім көрмеген қалаларға.
Қайда барсам жоқтық пен аштық көрдім,
Болады олар өмірде жала барда.
Енді көрдім коңырқай адамдарды,
Көргені ылғи теңсіздік жаралғалы.
Тас қопарған шаң жұтып шөл далада,
Мұнай іздеп жер бетін тарамдады.
Тұрдым біраз Бирмада ән тынбаған,
Мұнаралар алтынды жарқылдаған.
Тереземнен соғатын самал желге
Кеудемді ашып кештерге салқындағам.
Сан көзімен қадалып қарар аспан,
жұпар менен қоңсы иіс араласқан
түнгі ауада тұрушы ем мен де үңіліп,
бұл иіске үйренген бала жастан.
Тағы да ұқтым мен сорлы қара басып,
жамандық мол тірлікте араны ашық.
Бұл әлемде әділет жауыздықпен
жүреді екен ылғи да жағаласып.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара өлең

  • 0
  • 1

Мал жақсы, мал иесі есті болса,
шал жақсы, ауыл-елге сесті болса.
Қоралы қойың қоздап жарытпайды,
отардың басы – шыбыш ешкі болса.

Толық

Япыр-ау, қайда кеткен шуақты өлең?

  • 0
  • 0

«Япыр-ау, қайда кеткен шуақты өлең?
шуақты өлең жазғанға құр ат берем!»-
деп бүгін жыр іздейтін адам бар ма –
біреу мені іздесе қуат көрем.

Толық

Өзім жайлы

  • 0
  • 0

Айбар деген баламын,
жұмсауға да жарадым.
Өзім биыл бестемін,
саусағыммен санадым.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар