Өлең, жыр, ақындар

Қыран жандар

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 949
Дала десе қиқулап құлан-жаным, дүбір сезген тұлпардай тұра алмадым. Жұлдызын да жасырмас аспанынан көргім келіп кетеді қырандарын.
Жоя алмастай жауыны, нөпір желі ноқаттың да орны айқын бетіндегі дала аспанын бұрында темір топшы қыран құстар шарлайтын секілді еді.
Сол көрініс құйғандай қылаң шабыт, құштарлығым қоймайды ұран салып: қара жерге көз салып көк аспаннан бір самғасам деп едім қыранша ағып.
Қыран қайда шарлаған дала аспанын, естілмей ме ешқандай адасқан үн? Қанаттыға түғыр ең, қайран дала, қыраныңды қалайша аластадың?!
Жоқ, жоқ, көңіл, суалма өртті басып, аспан кезіп іздеме жоқты жасып, қыран жандар қырлардан қиял жасап, дала даңкы шалқуда көкті де асып.
Кең дала да аспандай өрнегі Күн, дауыстасам жоғалған желмен үнім. Көктен бекер іздеппін қанаттыны -қырандардың мекені жерде бүгін...
1980



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен енді айналысам бір іспенен

  • 0
  • 0

Мен енді айналысам бір іспенен,
жазылар сонда, бәлкім, құрыс денем:
мен деген тілеулестер, маған арнап
ер-тұрман соқтырыңдар күмістеген!

Толық

Мысал

  • 0
  • 0

Тоқ бөрі қойды жылғада
қаһарыменен тұр мытып,
қинамай жанын біржола
жеп те қоймайды қылғытып.

Толық

Сіңлілерім

  • 0
  • 0

Жүрсем де ел аралап, таудан асып,
туған жер түтініне арман асық.
Бір жасап қалам ылғи, сіңлілерім
алдымнан шыққан кезде қаумаласып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер