Өлең, жыр, ақындар

Қыран жандар

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1102
Дала десе қиқулап құлан-жаным, дүбір сезген тұлпардай тұра алмадым. Жұлдызын да жасырмас аспанынан көргім келіп кетеді қырандарын.
Жоя алмастай жауыны, нөпір желі ноқаттың да орны айқын бетіндегі дала аспанын бұрында темір топшы қыран құстар шарлайтын секілді еді.
Сол көрініс құйғандай қылаң шабыт, құштарлығым қоймайды ұран салып: қара жерге көз салып көк аспаннан бір самғасам деп едім қыранша ағып.
Қыран қайда шарлаған дала аспанын, естілмей ме ешқандай адасқан үн? Қанаттыға түғыр ең, қайран дала, қыраныңды қалайша аластадың?!
Жоқ, жоқ, көңіл, суалма өртті басып, аспан кезіп іздеме жоқты жасып, қыран жандар қырлардан қиял жасап, дала даңкы шалқуда көкті де асып.
Кең дала да аспандай өрнегі Күн, дауыстасам жоғалған желмен үнім. Көктен бекер іздеппін қанаттыны -қырандардың мекені жерде бүгін...
1980



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мықты болса ұлдары...

  • 0
  • 0

Қызғалдақтай қырдағы,
қыз Құртқадай жырдағы
қыздар сұлу көрінер,
құтты болса құндағы,

Толық

Жұмақ

  • 0
  • 0

Бар дейді бір керім жер Жұмақ деген,
әркімнен қайда өзі деп сұрап келем,
Таба алмай жүрмін әлі, бар білгенім –
әйтеуір сол жұмағың жырақ менен.

Толық

Әуеде ұшып жүрген көк көбелек

  • 0
  • 0

«Әуеде ұшып жүрген көк көбелек».
Сезімін қандай жүрек төккен ерек?
Үй салмай, мүсіндемей, мешіт соқпай,
тарихын әнмен өрген не еткен ел ек?

Толық

Қарап көріңіз