Өлең, жыр, ақындар

Ағам бар менің

  • 18.06.2019
  • 0
  • 0
  • 4902
Ағам бар менің –
Мансапқұл деген,
Ортақтарың жоқ,
Тек менің ағам!
Миллиард шақырым алшақ тұр менен,
Жақындар едім, Өткелім - аран.
Атаққа, сұмдық, балаша құмар,
Діндар бола қап, ғалым бола сап,
Оның да, әрине, болашағы бар,
Оныкі, бірақ, залым болашақ.
Пай, пай!
Сен оны мінбеден көрсең,
Тұрғанын "Ел!"-деп қақырап көйлек.
Ойлап қалар ең: "Күндеген өңшең,
Басқа қазақтар ақымақ қой!"-деп.
Орындайды, рас, енді міндетін,
Қолдан іс келмес тірі өлік деп пе ең?!
Көп жалап бірақ шендінің көтін,
Ұятсыздыққа тілі өліп кеткен.
Құдайы - әкім, тұмсығы түкті,
Кетпесе болды мансабы құрып.
Қисаймас еді қылшығы, тіпті,
Он миллион ұлты қалса қырылып! 
"Жоқ жігіт қой бұл "енді былайы",
Көп істі жүр деп,- тындырып әрі"
Өзінен де өткен сорлы "құдайы",
Біраз елге оны үлгі қылады.
Қалтаға сиған көз жетер жері,
Бекітіп алған "тақырыптарын".
Есептейді "ит" деп өзге пендені,
"Жүрмін,-деп ойлап, - қатырып бәрін!.."
Қу құлқын үшін өлуіне бейім,
Антына адал бір бағытталған.
Жөргектен бастап кебініне дейін,
Бүкіл лыпасы - былғанып қалған.
Мен - одан кейін өледі екенмін,
Кетпесе ертіп таспаран жол кеп.
Ақырет күні не дер екенмін,
Сұраған шақта:
"Жақсы адам ба - ол?" - деп?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн жыры - 1

  • 0
  • 0

Босата алмай қыл дұзақтан тау-ботасын тұмса түн,
Көрдіңіз бе, үрпісінен жұлдыз аққан бір сәтін.
Ыңырсыған тұмса дүние уызына жарытпай,
Өтер ме екем, болмай, сірә, шөл басуға мұрсатым?!

Толық

Дала кезер

  • 0
  • 0

Қасиетін жерімнің білсем деп ем,
Білсем деумен түн қатып бүрсеңдегем.
Үмітімнің маңдайы тасқа соқты,
Құлпын ашып тылсымның кірсем деген.

Толық

Көктемгі елес туралы ән

  • 0
  • 0

Көбелектің қанатынан гүлдегі
Көйлек киіп өттің алдымнан.
Сенің Нұрың нәзік үн боп күлгелі
Серпілгендей көк тұман қырдан.

Толық

Қарап көріңіз