Өлең, жыр, ақындар

Атын ұрлатқан кедей!

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 919
Қайран менің тарланым!
Қарақшының тақымында кеттің бе,
аш арланның алқымында кеттің бе –
жер-көк кезіп шарладым,
із-түзіңді біле алмастан сарнадым.
Кеттің бе екен көкке ұшып?
Арандатты-ау көрде өкіргір көп пысық –
жалғыз атты ұрлап тынды ақыры
өртенгірлер өзегіне от түсіп.
Енді қайттім?
Қалай, қайтіп күн көрем,
атсыз өмір ажалыңмен бір деген.
Қатын-бала қамын қалай шертермін,
қараша да қол созып тұр іргеден.
Көзсіз бе едің, о құдай!
Байдың атын алсаң еді жалы – шүйгін,
жоны – май.
"Ат ұрласаң – ажалыңа",- деуші еді,
мені таңдағаның қалай, өлім-ай?!
1967



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өз-өзімнен өртеніп барам жанып

  • 0
  • 0

Өз-өзімнен өртеніп барам жанып,
жүректен жас ағады тарамданып.
Менде жай жоқ бұл күнде тым болмаса
ақтарылар алдыңда саған барып.

Толық

Үрей

  • 0
  • 0

Жүрегім, қарадың ба
артыңды
шындап, тегі?
Біреу бар, жаңа мұнда

Толық

Жекеменшікке талпыну

  • 0
  • 0

Сүйе алмаймын -
сүйгім келіп тұрса да есім кетіп
(мейлің мені сол үшін кешірме түк),
болмағандай ештеңе барасың ғой,

Толық

Қарап көріңіз