Өлең, жыр, ақындар

Менің туған ауылым ажарланып

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1131
Менің туған ауылым ажарланып,
көше түзу, басады адам да нық.
Жетілік пен ондық шам күлде жатыр,
самсап қаладағыдай жанар жарық.
Күндей биік әркімде жан талғамы,
жұмыс қауырт істелер әр таңдағы.
Белдеулерде бестілер байланбайды,
үй алдында машина қаңтарғаны.
Адамдары төкпейді мұңды, ызаны,
даладай кең, аспандай нұрлы жаны.
Боз ботаның үні емес, төсегінен
«Сөйлеп тұрған Москва!» тұрғызады.
Жер шарымен хабардар ауыл мына,
алаңдатар саясат шалыңды да:
Алматыда, Берлинде жағдай қалай,
аспандары ашық па, жауынды ма.
Бақ қарайды ауылдың бар жағынан,
көлеңкелеп басымды талға бұғам.
Біз қарақат іздеуші ек қырды кезіп,
бұлар жүзім үзеді шарбағынан.
Ауыл десе жайлайды жанымды үміт,
сонда ғана атардай таңым күліп.
Жасыл шардың бетінде жалғыз ноқат
мені мәңгі тартатын сағындырып!
1985



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жақсылар жаман болып шықты бүгін

  • 0
  • 0

Жақсылар жаман болып шықты бүгін.
Тұнжырап тұрып алды бұлтты күнім.
Әулие дегендерім арамза екен,
салды ма біздің елге жұт құрығын?

Толық

Сүйдім сені

  • 0
  • 0

Ұнатып ем,
гүл атып ем
орнағандай жаныма Күн.
Күйіп-жанған

Толық

Еріп ессіз өлеңнің жетегіне

  • 0
  • 0

Еріп ессіз өлеңнің жетегіне,
қыздырғаным шамалы шекені де.
Жырларымнан күлкі не ақыл күтпе –
менде әуелден жоқ соның екеуі де.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер