Өлең, жыр, ақындар

Мақтаншақ

  • 24.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1055
Тасаларға тығылып,
ойнайды ылғи Мұратхан.
Балаларға ұрынып,
бөпелерді жылатқан.
Аузы-басы қап-қара,
жуынбайды күнде де.
Сөз сөйлесе мақтана,
лепірген бірдеңе.
Киімдерін жинамай,
шашып-шашып тастайды.
Апасын да сыйламай,
жұмсағанда баспайды.
Қалай жейді шошымай
нанды кір-кір қолымен?!
Жүре берсе осылай,
ойнамаймыз онымен.
1976



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мына Жердің күшін-ай

  • 0
  • 1

Мына Жердің күшін-ай!
Әулие екен Ньютон дегендерің.
Тартылыстар талқысын жеңем дедім,
жердегінің бәрінен жырақ кетіп,

Толық

Жан

  • 0
  • 0

Менің жаным шыбын ба шыныменен?
Шығып кетсе болғаны – бүгін өлем?
Жаным – шыбын және де біреу өзі…
Айтшы, дәлелдейсіңдер мұны немен?

Толық

Налып келдің соншалық, тұнжырадың

  • 0
  • 0

Налып келдің соншалық, тұнжырадың
өсегімен біреулердің.
Мен де өзіңмен қосыла қынжыламын,
мұндайда жүдеулеумін.

Толық

Қарап көріңіз