Ақын
- 1
- 4
Ақынның нәзік жүрегі
самалдан тоңар гүл еді.
Халқының махаббатымен
ақсұңқар құстай түледі,
Жасық
Жасық бала Ақтайдықандай адам мақтайды:
әшейінде жалпылдап,
аузы тыным таппайды.
Жұрт алдында бұғады,
қып-қызыл боп құлағы.
Кекіл шашын сипалап,
төмен қарап тұрады.
Бір де ертегі білмейді,
тақпақ та айтып жүрмейді.
Ән дегенің Ақтайдың
құлағына кірмейді.
Ауырғандай тамағы
жөткірініп қалады.
Мақтамайды үлкендер
мұндай жасық баланы!
1976
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Сырласың сырт айналған
- 0
- 0
Сырласың сырт айналған,
мұңдасың – сұрқай далаң,
көгінде күнді жауып бұлт ойнаған
ауыры-ай жылдарымның,
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі