Өлең, жыр, ақындар

Дос туралы ертегі

  • 27.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1967
Бір досым бар, сағынып
көрісеміз күнде біз.
Отырмаймыз жабығып –
көңілдіміз, біргеміз.
Үйретеді жақсы өлең,
жамандықтан шектейді.
Тіл табысып басқамен,
мені сатып кетпейді.
Ертегілер еліне,
батырлардың жеріне,
құс жетпейтін көгіме,
биіктердің өріне
жетелейді сеніммен,
қызықтарға бастайды,
еруге оған ерінбен,
сырымды да шашпайды.
Қалаларды не деген
аралатты ол маған.
Жүздік жүйрік кемемен
айдындарда ондаған.
Түнек жерге жыр, әнмен
найзағай боп жай шаштық.
Талай қарақшылармен
ол екеуміз шайқастық.
Атқа шауып үйреніп,
араладық тау, белді.
Найзаменен түйредік
жалғыз көзді дәулерді.
Білмейді бір зекуді –
сендіреді, сенеді.
Мен жабықсам, не түрлі
әңгіме айтып береді.
Сырын ашып Күннің де,
бастар талай жол көшін.
Кім екенін білдің бе –
Кітап еді ол досым!
1987



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлген ойлар

  • 0
  • 2

Дүние ғапыл, өткінші тағдырың-ай,
кім шығарған жалғанда заңды бұлай?
Болды-толды, өмірден өтті-кетті...
Жер бетінде жүрсе етті жан құрымай.

Толық

Мінез

  • 0
  • 0

Адамдар-ай сыртынан жылтыраған,
сырты жылтыраса да, құлқы харам.
Сол шындықты бүкпесіз айтсам болды,
бар ғаламның төнеді бұлты маған.

Толық

Иман жайлы кей имам салар үнге

  • 0
  • 0

Иман жайлы кей имам салар үнге,
жұрт ұйиды көзі де, сөзі де ұнап.
Хафиз ақын айтқандай, ал өмірде
имандылық дегеннен өзі жырақ.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер