Өлең, жыр, ақындар

Жезқазған жыры

  • 19.03.2022
  • 0
  • 0
  • 382
Бұл өлкеде жерлерім аз баспаған
Су сапарын бұл өлкеден бастағам.
Бұл өлкенің әусімен ұшсам да,
Көз қиығын көктен жерге тастағам.
Жер белмен заулап, жүйткіп үйренгем,
Бәріне де некелідей үйленгем:
Аспан, жер, су — бәpi менің жарымдай,
Ертелі - кеш eciк қағып үйге енген.
Енді міне, жезді жердің астында
Менің iзiм таңба салды тас, құмға.
Өзім түгіл сезіп-ақ тұр ұлтаным
Бордан бетер босағанын тастың да.
Жер астының аспаны бар төбемде,
Ал мен содан бip шақырым төменде.
Өлеі — тасқын. Оны жарық дүниеге
Kөшiп жатқан жез орнына төгем бе?
Жоқ! Сарқылмас байлығыммен өлең тең,
Мен де соны келешекке жөнелтем.
Мен тынғанда, жер бетінде жарқылдап
Жез бен жырым бipгe жүрсе жөн ертең.
Талай ұрпақ басталар да, тыйылар,
Замандардың заңды сондай күйі бар.
Ал металдар жырға сepiк болам деп,
Неше дүркін балқып қайта құйылар.
Екеуіне тисең қapғaп-ciлeймiн,
Екеуіне ауыр жүкті үлеймін.
Eкeyiн де кідіртуге болмайды,
Eкeyiнe бақытты жол тілеймін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Басы да аяғындай ұйқасқан сөз

  • 0
  • 0

Не жетсін кіршігі жоқ кісілікке,
Қажетсің қадіp тұтар кішілікке.
Бұрқансаң бұзықтайсың білімсізге,
Өжетсің түгел ұққан түсінікке.

Толық

Өмір сапары

  • 0
  • 0

Созып келем, созып келем сапарды:
Сапар меш жер-қиянға апарды.
Мен өтсін деп не істемеді бұл өмip, —
Талай таудың қойнауын да қопарды.

Толық

Ақын Ғалиға

  • 0
  • 0

Жылдары жырмен ашылған
Орманның ұлы, тау ұлы!
Байқасаң, бұрқап басылған
Арттағы күндер дауылы.

Толық

Қарап көріңіз