Өлең, жыр, ақындар

Жанарымда жұмыр жер

  • 20.03.2022
  • 0
  • 0
  • 669
Тірлік — қымыз,
жұтқан сайын ciмip дер,
Ей, бал қымыз, беймазаңа ғұмыр бер!
Тыныштықтың адамында тыным жоқ:
Жатыр оның жанарында жұмыр жер.
Жұмыр жерден бақ пен сордың күресін
Жанарыңа жинап алып көpeciң:
«Не себепті берілген, — деп ойлайсың, —
Баршамызға Адам деген бip eciм».
Қызғанасың жұмыр жерді бұзықтан,
Жұмыр жерді жұтатуға қызыққан.
Жанарымда Жер тұрса деп жаннаттай,
Жанды қинау —
өмip заңы бiз ұққан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеңіс жыры

  • 0
  • 0

Күндегіше бейғам торғай шырылдап,
Бал арасы алуан гүлден шырын ап,
Шекарада біздің таңғы күзетті
Көзбен көpiп, бip өтпеді, жүз өттi.

Толық

Қараңғы түнде тау қалғып

  • 0
  • 0

Түндіктен көрсе — көшеді
Ақша бұлт шарбы — шамалы;
Сәскеде баяу еседі
Іргеден таудың самалы.

Толық

Ішкі монолог

  • 0
  • 0

Тұлпар-тұлпар қашанғы даласында,
Еш көнерген сыр да жоқ дәл осында.
Дала, тұлпар өзгерсе адамдарша,
Сол жалған деп таласа аласың ба?!.

Толық

Қарап көріңіз