Өлең, жыр, ақындар

Жанарымда жұмыр жер

  • 20.03.2022
  • 0
  • 0
  • 723
Тірлік — қымыз,
жұтқан сайын ciмip дер,
Ей, бал қымыз, беймазаңа ғұмыр бер!
Тыныштықтың адамында тыным жоқ:
Жатыр оның жанарында жұмыр жер.
Жұмыр жерден бақ пен сордың күресін
Жанарыңа жинап алып көpeciң:
«Не себепті берілген, — деп ойлайсың, —
Баршамызға Адам деген бip eciм».
Қызғанасың жұмыр жерді бұзықтан,
Жұмыр жерді жұтатуға қызыққан.
Жанарымда Жер тұрса деп жаннаттай,
Жанды қинау —
өмip заңы бiз ұққан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жабырқау

  • 0
  • 0

Сұлулықты осылай
Отырар ек мадақтап.
Өз парызын, досым-ай,
Жүрсе жарқын о да ақтап.

Толық

Ендігі есеп

  • 0
  • 0

Дән термеймін өлеңнен ермек үшін,
Диқаншыдай ic қылмақ егде күшім.
Тоғаным мен қараймын топырағыма
Қалай өciп-енер деп енді eгiciм.

Толық

Осылай сайран салып өзім өтем

  • 0
  • 0

Қаныммен жаулап алаған қайран бағым,
Қанжардай қажет дейді қайралмағым.
Iciм не күн мен түнде, келе берсе
Бетінде ақ қағаздың сайрандағым.

Толық

Қарап көріңіз