Өлең, жыр, ақындар

Әйел-әлем, нәзіктікті сездірер

Күлкісімен шуақ, сәуле таратқан.
Олар күлсе, күлімдейді әр ақ таң.
Бұ ғаламның жарығы мен жылуы,
Әйелдер ғой тіршілікті оятқан.

Әйел-нәзік, болмысы сұлу етеді.
Еркелікке қайбір шамаң жетеді?
Сәл қаталдау сөйлеп қалсаң егерде,
Бұртиып ап, назын айтып кетеді.

Әйел-гүл ғой, оған жылу керегі.
Жүрген жермен сұлулық та ереді.
Жан бітіріп, гүлдендіру әлемді,
Бір әйелдің қолынан-ақ келеді.

Әйел-ана, тербетеді ғаламды.
Күллі жарық АНА сөзден тарады.
Аналарға махаббатпен қарасаң,
Әлем саған жымия бір қарады.

Әйел-алтын құны оның биік тұрар.
Көздері оның қарағанда жалтырар.
Нағыз сезім қаптаса егер жан-жағын,
Мейірімге айналаны толтырар.

Әйел-әлем нәзіктікті сездірер.
Биіктеу бол айдынында жүздірер.
Сеніміне кіргің келіп тұрса егер,
Керек десең, жер жаһанды кездірер.

Әйел-өмір, жүрекке нұр құйғандар.
Бойларына тек махаббат жиғандар.
Сол өмірің мәнді болсын десеңдер,
Әйелдерді жыл он екі ай сыйлаңдар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз