Өлең, жыр, ақындар

Мойнына желпіп жібек самал — бала

  • 30.03.2022
  • 0
  • 0
  • 398
Мойнына желпіп жібек самал — бала,
Бауырына басып өскен бабам — дала.
Ең ұлы өсімдігі Жер ананың –
Тамырын бөлек алған Адам ғана!
Айналдырсаң өзіңді қол жаулыққа
Өзіңе-өзің дұшпансың ол-жаулық та.
Адамға дару еткен әдемілік
Әуелі әдемілік — денсаулық та!
Сақтансаң — сақтармын дер Тәңір — Құдай,
Гүлденіп тұра бермес өмір бұлай.
Деніңнің саулығына назар аудар
Қажетін өтей бермей — көңілге ұдай!
Өмірдің де шырқайтын әні өтеді,
Саулығың дүниені — сәні етеді.
Қимыл мен қозғалыста — ұзақ ғұмыр,
Ұзақ-ғұмыр ақыл-ой дәнекері.
Беталды, дертің қашар, Құдай ұрған,
Ақ жарқын адал көңіл шырайыңнан.
Аурудан құтыласың құтыла алсаң,
Тұмандай үрей, мұңың, уайымнан!
Күтесің — таң атуын, күн батуын,
Сырқасаң — керек емес гүл — жақұтың.
Талай шақ төсек тартып, қайта тұрып,
Аурудан оралған күн — бір бақытың!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үш дос немесе шырылдайтын сағат туралы жыр

  • 0
  • 0

Жарасқан жайсаң жастық кез болатын,
Тілеулес көңілдерге көз қанатын,
Бір-бірінсіз өтпейтін уақыт та,
Сағаттың үш тіліндей қозғалатын.

Толық

Жұлдыз жолы ағылған

  • 0
  • 0

Жұлдыз жолы ағылған,
Мауқын басар сағынған.
Түн құпия махаббат,
Түн көрпесін жамылған.

Толық

Көл, бұлақ, теңіз қанша нұрлы небір

  • 0
  • 0

Көл, бұлақ, теңіз қанша нұрлы небір,
Дария, өзен қанша сырлы не бір...
Тұңғиық тереңіне сүңгісем деп,
Жағаңда, тік жарыңда тұрмын, Өмір!

Толық

Қарап көріңіз