Өлең, жыр, ақындар

Сыңсып қайың тіл қатпаған

  • 01.04.2022
  • 0
  • 0
  • 1057
Сыңсып қайың тіл қатпаған
Шақта кешкі, күн батпаған.
Бақта бір қыз жылап отыр,
Неге екені жұмбақ маған.
Біле алмадым: намысты ма,
Көзден ыстық бақ ұшты ма?
Оралмайтын қайран бақыт
Осы бақта табысты ма?
Сенемін деп алданды ма?
Алдандым деп арланды ма?
Жапа-жалғыз жылайды өксіп,
Қайран жүрек арманды ма?
Жылап дерттен айықты ма?
Ұқсайды өзі байыптыға.
Кінәлі ме біреу оған,
Бәлкім, өзі айыпты ма?
Сыңсып қайың тіл қатпаған
Шақта кешкі, күң батпаған,
Бақта бір қыз жылап отыр,
Неге екені жұмбақ маған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өз күшін өзі болып байқап алғаш

  • 0
  • 0

Өз күшін өзі болып байқап алғаш,
Тұлғалар қалды өмірде қайталанбас.
Абай мен Пушкин ақын дәл осылай
«Қайталанар» деп ешкім айта да алмас.

Толық

Армансыз бір қыдырдық

  • 0
  • 0

Армансыз бір қыдырдық
Айнала әсем, жол тыныш.
Шөл далада – сұлулық
Шөл далада – қорқыныш.

Толық

Хандық дәуір аяқталып, жаңа дәуір басталды...

  • 0
  • 0

Ақиық дүниені алаңдаттың,
Толғанып сол бір дәуір Далам жаттың.
Жиырма бірінші ғасырдан сәлем саған,
Он бесінші ғасыры Адамзаттың!

Толық

Қарап көріңіз