Өлең, жыр, ақындар

Күзет әні

  • 02.12.2015
  • 0
  • 1
  • 9106
Жарық түнде жазық дала, жайлауда,
Шаршамаймыз атқанша тан ойнауға,
Ай астында алтыбақан тербеліп,
Үйренгенбіз толқынды жыр толғауға.
Тербел, тербел алтыбақан жайлауда,
Жалықпаймыз атқанша тан сайрауға.
Ән мен өлен қой, қозыны тербетіп,
Жануарға жандай серік болмай ма?
Түнгі дауыс тым алысқа кетеді,
Жаңғыртады, тауды дірілдетеді,
Жайлауында жаздай думан қайнаған,
Қандай қызық күзетшілер мекені!
Айтақ-айтақ әупілдеп қой, сақ құлақ,
Айналып шық ауыл сыртын шапқылап.
Қасқыр түссе жолбарысша жұмарлап,
Азуыңды қадағайсың қаттырақ.
Жарық түнде, жазық дала, жайлауда,
Жалықпаймыз атқанша таң сайрауға.
Ай астында алтыбақан тербеліп,
Үйренгенбіз толқынды жыр толғауға.

1940



Пікірлер (1)

Глюъру

Мен Әбділдә Тәжібаев атамызды пір тұтам

Пікір қалдырыңыз

Бір сыншыға

  • 0
  • 0

Оқимын да жазғаныңды қорқамын,
Бұл не қылған мүсәпір деп аяймын.
Айнымады - ау баяғы бір жортағың,
Танымайсың таңбасын да бояудың.

Толық

Бөрте лақты көргенде

  • 0
  • 1

Салпаң құлақ
Қу бөрте лақ секірді.
Көпір шын - ақ
Ойыншығы секілді.

Толық

Мен қалайша қарасудай тынармын

  • 0
  • 0

Жүрегім әлі ұрып тұрса,
Қаным әлі жүріп тұрса
Қара судай тына қалу оңай ма,
Оны қалай дей қоярмын қолайлы?

Толық

Қарап көріңіз