Өлең, жыр, ақындар

Шөл даланың – құйын-ай!

  • 10.04.2022
  • 0
  • 0
  • 614
Бір Құдайға сыйынып,
Жер дүниені үйіріп,
Құм аспаннан құйылып,
Борайтан бір жиылып,
Шөл даланың Құйыны-ай!
«Біссімілә!» дегізіп,
Желбауларды жел үзіп,
Жас келіншек бесікте
Отырғанда емізіп,
Тұтқи алдан соғатын,
Шөл даланың Құйыны-ай!
Беймезгіл бұл қонағы,
Аспан-жерді орады.
Құйын-мінез кей адам,
Тұтқиылдан соғады.
Шөл даланың Құйыны-ай!
Тағдыр баста қиын боп,
Жаралады жүректі.
Шөл далада құйын боп,
Ашаршылық жыл өтті.
«Халық жауы» құйыны,
Халқымызды жүдетті.
Жетім-жесір қалдырған,
Құйын-соғыс жыл өтті.
Сонда дағы далама,
Тәңір берді тілекті.
Шөліркеген даланы,
Тәуелсіздік түлетті.
Шөл даланың құйыны-ай,
Тағдырлардың қиыны-ай.
Қазағымның үйірмесін үйін-ай!
«Біссімілә! Біссімілә» деуменен,
Пенде болсаң бір Құдайға сыйын-ай!
Еске салар тауқыметті, нәубетті,
Шөл даланың құйыны-ай!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үш дос немесе шырылдайтын сағат туралы жыр

  • 0
  • 0

Жарасқан жайсаң жастық кез болатын,
Тілеулес көңілдерге көз қанатын,
Бір-бірінсіз өтпейтін уақыт та,
Сағаттың үш тіліндей қозғалатын.

Толық

Тебіреніп, толғана

  • 0
  • 0

Тебіреніп, толғана
Түсін бәрін сен, бала.
Сағынышпен күн кешкен,
Ата-бабаң – шөл дала.

Толық

Жауынгердің соғыстан соң көрген бірінші түсі

  • 0
  • 0

Қош айтысып, анашым, асылыммен,
Қош айтысып, аяулы — ғашығыммен,
Қоштасып туған жермен шалғай қалған,
Кәусардай бұлағына қанбай қалған,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар