Өлең, жыр, ақындар

Аппақ қырлар аспан берген несібе

  • 14.04.2022
  • 0
  • 0
  • 481
Аппақ қырлар аспан берген несібе,
Мезгілінен жауса дағы кешіге.
Жауды дейсін шежіредей шешіле,
Қыс айының ілескендей көшіне.
Дүниенің жақсысы бар, жаманы,
Көкжал-қасқыр қиялымен қабады.
Аппақ қардың астындағы жемдерді,
Тұлпар атты тұяғымен табады.
Жер үстінің жемі қайда кетті деп,
Қатқан қырды жылқылар жүр тепкілеп.
Олай-бұлай көкжалдар жүр шапқылап,
Өңменімнен ызғар аяз өтті деп.
Осы бір шақ күн шуағы шашылды,
Қасқыр-көкжал желіктері басылды.
Алдарынан азық құрғыр табылмай,
Сонда дағы дүниеге ашынды..
Ал, тұлпарлар қасырларға іңкәр ма,
Жүйрік тұяқ жерді тырпып шырқар ма?
Үйір-үйір жылқылар жүр жайылып,
Қасқырлардың ойы бірақ тұлпарда.
Алдан шығып туа берсін күнің-ай,
Бір-бірінсіз тұра алмастай бірің-ай.
Қапияда бірін-бірін аңдытып,
Бір-біріне іңкәр қылған дүние-ай.

20 наурыз 2014 жыл
Алматы-Астана сапары
«Бәйтерек» поезды



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақиық, аспан шарлап

  • 0
  • 0

Ақиық, аспан шарлап,
Қия аса аласың.
Тау шыңдарына
Ұя саласың!

Толық

Жалғыз қайық

  • 0
  • 0

Жалғыз қайық көк теңізде ығып жүр,
Кеудесінде, жүрегінде тұнып жыр,
Білсе білер бұл әлемде бір тәңір,
Адам білмес дүниеде мұңын бір.

Толық

Кімнен кейін жанбаған көз арайың

  • 0
  • 0

Кімнен кейін жанбаған көз арайың,
Кімнен кейін қалмаған сөз ағайын,
Әр ғасыр сөйлетпей ме Махамбетін,
Әр ғасыр сөйлетпей ме өз Абайын?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер