Өлең, жыр, ақындар

Аппақ қырлар аспан берген несібе

  • 14.04.2022
  • 0
  • 0
  • 453
Аппақ қырлар аспан берген несібе,
Мезгілінен жауса дағы кешіге.
Жауды дейсін шежіредей шешіле,
Қыс айының ілескендей көшіне.
Дүниенің жақсысы бар, жаманы,
Көкжал-қасқыр қиялымен қабады.
Аппақ қардың астындағы жемдерді,
Тұлпар атты тұяғымен табады.
Жер үстінің жемі қайда кетті деп,
Қатқан қырды жылқылар жүр тепкілеп.
Олай-бұлай көкжалдар жүр шапқылап,
Өңменімнен ызғар аяз өтті деп.
Осы бір шақ күн шуағы шашылды,
Қасқыр-көкжал желіктері басылды.
Алдарынан азық құрғыр табылмай,
Сонда дағы дүниеге ашынды..
Ал, тұлпарлар қасырларға іңкәр ма,
Жүйрік тұяқ жерді тырпып шырқар ма?
Үйір-үйір жылқылар жүр жайылып,
Қасқырлардың ойы бірақ тұлпарда.
Алдан шығып туа берсін күнің-ай,
Бір-бірінсіз тұра алмастай бірің-ай.
Қапияда бірін-бірін аңдытып,
Бір-біріне іңкәр қылған дүние-ай.

20 наурыз 2014 жыл
Алматы-Астана сапары
«Бәйтерек» поезды



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ мамық

  • 0
  • 0

Қол бұлғап кең даланың қалды аруы,
Өмірдің қандай жақсы жап-жарығы.
Даланы құшағына ап ақ қар жатыр,
Аспанның ақтарылған ақ мамығы.

Толық

Өмірге ғашық болмау мүмкін бе екен?

  • 0
  • 0

Өмірге ғашық болмау мүмкін бе екен?
Бүгін болмас мақсатқа бір күн жетем.
Құрсағыңда жатқан бір перзентіңдей,
Бүйіріңді жер-ана бүлкілдетем.

Толық

Шөл далада бәрі бар

  • 0
  • 0

Шөл далада бәрі бар,
Әр күн атар таңы бар.
Мекен еткен адам мен
Аңдар менен жануар.

Толық

Қарап көріңіз