Өлең, жыр, ақындар

Аппақ қырлар аспан берген несібе

  • 14.04.2022
  • 0
  • 0
  • 449
Аппақ қырлар аспан берген несібе,
Мезгілінен жауса дағы кешіге.
Жауды дейсін шежіредей шешіле,
Қыс айының ілескендей көшіне.
Дүниенің жақсысы бар, жаманы,
Көкжал-қасқыр қиялымен қабады.
Аппақ қардың астындағы жемдерді,
Тұлпар атты тұяғымен табады.
Жер үстінің жемі қайда кетті деп,
Қатқан қырды жылқылар жүр тепкілеп.
Олай-бұлай көкжалдар жүр шапқылап,
Өңменімнен ызғар аяз өтті деп.
Осы бір шақ күн шуағы шашылды,
Қасқыр-көкжал желіктері басылды.
Алдарынан азық құрғыр табылмай,
Сонда дағы дүниеге ашынды..
Ал, тұлпарлар қасырларға іңкәр ма,
Жүйрік тұяқ жерді тырпып шырқар ма?
Үйір-үйір жылқылар жүр жайылып,
Қасқырлардың ойы бірақ тұлпарда.
Алдан шығып туа берсін күнің-ай,
Бір-бірінсіз тұра алмастай бірің-ай.
Қапияда бірін-бірін аңдытып,
Бір-біріне іңкәр қылған дүние-ай.

20 наурыз 2014 жыл
Алматы-Астана сапары
«Бәйтерек» поезды



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Поезд бұл заулап аққан

  • 0
  • 0

Поезд бұл заулап аққан,
Сезімді жаулап аққан,
Қос жүрек бір купеде,
Ұйқысыз аунап атқан.

Толық

Ұлы жол

  • 0
  • 0

Көл бетінен көрдім өзім бейнемді,
Осы өзім бе деген іштей ой келді.
Өз-өзіме сапар кешіп, жол тартып,
Бастап кеттім бір ғажайып сөйлемді.

Толық

Жолда тас жатыр!

  • 0
  • 0

Еңсе де жанарыңа сұрақ, күдік,
Өмір өтіп барады жылап, күліп...
Қызықсың-ау, о, адам, жолдарыңнан
Қозғамадың сол тасты құлап тұрып.

Толық

Қарап көріңіз