Өлең, жыр, ақындар

Анашым - аяулымсың

1. Анашым - аяулымсың, ардақтымсың,
Бізге берген өмірдің бар жақсысын,
Түн ұйқысын төрт бөліп, төрт оянып,
Мен үшін кір шалмас- ақ жаулықсың.
2. Анашым – асылымсың, гауһарымсың,
Ештеңеге тең келмейтін жауһарымсың.
Алақанмен аялап бір қаққанда,
Көкке самғар қырандай қанатымсың.
3. Жан бар ма , өзіңе тең , бұл жалғанда ,
Арнадың әр күніңді тек балаңа,
Осыларды оқытып, өсірсем деп ,
Жинадың өмір гүлін әр ботаңа.
4. Сен дарасың, сен данасың біздер үшін,
Өмірдің кешсең-дағы сыншыл күнін.
Сен панасың, сен санасың біздер үшін,
Арқалап жүрсең-дағы нардың жүгін,
5. Әр ботаңды өсірдің , аяладың,
Үй қылып, отан қылып саяладың.
Асқар таудың құлағанын бір білдіртпей,
Сол таудың бұлағынан сая таптың.
6. Анашым біз үшін сіз – бәйтерексіз!
Бәйтеректен нәр алған біз – терекпіз.
Анашым біз үшін сіз --музарт шыңсыз!
Сол шыңның етегінде біз-- құрақпыз.
7. Анашым келсең-дағы жүзге де сен,
Жүріңізші келіншектей кеше түскен.
Білдіртпей ақ жаулығың ақ шашыңды,
Жаратқан сақтасыншы тіл мен көзден.
8. Немере мен шөберелер жетектесін,
Басыңыздан бақ пен дәулет бір кетпесін,
Келгенде білегіңе басты қойып,
Еркелеп анда –санда мен кетермін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз