Өлең, жыр, ақындар

Сенсіз

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 1184
Қара түн құшағы,
Қамығып тағы да жалғыздық жастадым.
Келген ед жаңа өмір бастағым.
Жылытсаң деп едім жанымды,
Күйдіріп тастадың.

Өрт шалған қанатым ұшуға жарамай,
Қанша рет құладым биіктен.
Жыладым,
Жүрегім шырылдап күйіктен.
Қош дедім қия алмай,
қасыңда қалу мұң.
Дәл бұлай өртеніп сүйіп пе ем.

Ақ боран, адасып қалдым ба елсізде?
Білмеймін, бұл дертім емсіз бе?
Реңсіз күндерім... сүре алар емеспін
Сенімен бірге де... сенсіз де.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неліктен жетпеді үнім?

  • 0
  • 0

Неліктен жетпеді үнім?
Келеріне сенсем де көктемімнің,
Бүгін жүрек жабырқау, көктеді мұң.
Өзіңді күтер жанның бар екенін

Толық

Өлеңiмдi iздесiн

  • 0
  • 0

Көтеремiн
Дей берiңiз:
“Сезiмiңнiң отына түс, күй, жасы.”
Мұңлы тағдыр ұсын, мейлi қинашы.

Толық

Көз жасыммен тұншықтырып күлкімді

  • 0
  • 0

Көз жасыммен тұншықтырып күлкімді,
Өтті күнім, өткіземін бұл түнді
Жалғыз өзім,
Сезбедіңіз,

Толық

Қарап көріңіз