Өлең, жыр, ақындар

Көкшеден ұшқан көп үйрек...

  • 20.04.2021
  • 0
  • 0
  • 412
Жерлес қыздарға наз

Үлпілдеген үкілі қоғалары,
Үзілдіріп көк айдын, көгал әні;
Көктем сайын келетін керуенімен,
Көкшетауға көп үйрек көкалалы.
Қошеметпен Көкшенің көлі күллі,
Қарсы алатын қондырып қоңыр үнді:
Туған жерге оралған құсты көріп,
Тұратұғын жыр кернеп көңілімді.
Көп үйрекпен көрікті болады аспан,
Тобың қонған тоғаның тола дастан.
Сыртыңнан сүйсініп мен сақтанушы ем,
Тимесін деп мергеннің оғы адасқан.
Таласуға бола ма, таласуға,
Маусым жетіп ұштыңдар сан асуға.
Қайтар кезде қатарың қалды сиреп,
Қалдыңдар ма, қонақтап «қара суға?»
Ешқайсысың мені ием демесең де,
Періштеге сендерді теңесем бе.
Қайтқан құстан, – деп сұрап жүрмісіңдер:
Көл аман ба, көрікті, ел есен бе?
Ұя салып сол жақты таңдасаң да,
(Туған жерді сағыну бар қашанда).
Көкшетаудың көліне, көп үйрегім,
Көшіңменен қонып жүр анда-санда.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Cенен білдім

  • 0
  • 0

Ақша бұлттың ақ төсінен нұр өпкен,
Сөз арнаймын арыны асқақ жүректен.
Найзағайдай нақыш салған аспанға,
Жарқылдаған от әкелдің жас жанға.

Толық

Оқжетпес өрінде

  • 0
  • 0

Туған жердің самал желі тербеген,
Жас кеудені арман, шаттық кернеген;
Сол бір сәттер есіңде ме, досым-ау,
Оқжетпестің биігіне өрлеген?...

Толық

Айнакөл толқындары

  • 0
  • 0

Ардақты дос, Айнакөлде болып па ең,
Көл бетіне көз жіберіп көріп пе ең?
Жұмбақтасқа қарап па едің – сымбат тас,
Көздің жауын алған ғажап көрікпен.

Толық

Қарап көріңіз