Өлең, жыр, ақындар

Көзіңнен айналайын мөлдіреген

  • 11.04.2022
  • 0
  • 0
  • 1494
Көзіңнен айналайын мөлдіреген,
Сөзіңнен айналайын елжіреген.
Даламның сұлу жібек самалындай,
Сезімнен айналайын желбіреген.
Шашыңнан айналайын – жиылған нұр,
Қасыңнан айналайын – қиылған гүл.
Көргеннен көз алмастай тұрып қалып,
Өзіңе мен бір жанмын сиынған бұл.
Төсіңнен айналайын гүл төбедей,
Құпия жұмбақ сырды бүркемелей.
Көрдім де бір өзіңді тұрып қалдым,
Адасқан жолдарынан бір кемедей.
Аралар қонып-ұшар гүл өзі бал,
Таңдайыңа татитын бір өзі бал,
Мен бір кез ғашық болған, есімде жоқ
Сенде осы сұлу әйел мінезі бар...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің ана тілім ғой...

  • 0
  • 0

Қайран өмір қайта оралмас енді бір,
Дөңгеленген жеткізбейді жер жұмыр.
Адамдарға бір келетін тірлікте,
Я, Құдайым, мырзалықпен бер ғұмыр!

Толық

Туған жерден қызғалдақ гүл жиюмен

  • 0
  • 0

Туған жерден қызғалдақ гүл жиюмен,
Ата-ананың алдында бас июмен.
Қимай-қимай қоштасты ғой өмірде
Балалығым мәңгі анамды сүюмен!

Толық

Жолда тас жатыр!

  • 0
  • 0

Еңсе де жанарыңа сұрақ, күдік,
Өмір өтіп барады жылап, күліп...
Қызықсың-ау, о, адам, жолдарыңнан
Қозғамадың сол тасты құлап тұрып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар