Өлең, жыр, ақындар

Асықпа

  • 11.04.2022
  • 0
  • 0
  • 753
Түніменен бір сені ойлап
шықтым мен,
Сені ғана сүйеді екем
ұқтым мен.
Өзіңменен бір оңаша сырласып,
Кездесуді,
кездесуді күттім мен.
Мынау жүрек бір өзіңе ғашық па,
Арнасынан асқан сезім тасып та,
Жүздесуге асықсаң да, жан қалқам,
Кездескенде қоштасуға
асықпа!
Барады өтіп сері көңіл, сал дәурен,
Дүниеде өзің екен жан сәулем
Түніменен жұлдыздарға
сыр аштым,
Бір өзіңді,
бір өзіңді аңсаумен.
Мен білмеймін үнсіз ғашық шырқай ма,
Дүниеде гүл мен сезім, тіл майда
Өзіңменен жолдар қайта тоғысып
Жолығатын,
жолығатын күн қайда?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еркелейін, елім, саған

  • 0
  • 0

Өлең — өмір сазы ма, өкпелі ме?
Жыл өтіпті жыр жазбай кеткеніме.
Кінәлы қайран жастық дерттері ме?
Кінәлы жайсаң жастық көктемі ме?

Толық

Есіл

  • 0
  • 0

Ақын болып жаратылдым не үшін мен?!
Бүгін алғаш амандастым Есілмен.
Бас иеміз дәл осы бір өзенге,
Келіп жеткен астаналық көшіммен.

Толық

Елбасы сыйлаған барыс

  • 0
  • 0

Дүние, бізде ұшқан бір құсың ек,
Кеудемде құлын ойлар жүр кісінеп,
Токио шаһарының құшағында,
Жүрмін мен өмірімде тұңғыш рет.

Толық

Қарап көріңіз