Өлең, жыр, ақындар

10 шілде (1830)

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 655
Ер жүректер, бостандық деп жар салып
жорықтарға аттандыңдар тағы да.
Елге атылған оқты батыл қарсы алып,
боздақ ұлдар бөгіп жатты қанына.
Қансыраған еркіндіктің тулары
желбіреді — жеңістің бұл белгісі;
Қанмен келген атаққа жұрт шулады,
сүймеді тек Суворовтай ер кісі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн

  • 0
  • 0

Қарауыл қақса темірді,
Мен ғана жалғыз тыңдаймын.
Алыста иттер елірді.
Тұнып тұр көкте мұң-қайғы.

Толық

Еврей сазы

  • 0
  • 0

Жаралы жаным менің. Тез, тез, әнші
Арфаны мынау алтын қолыңа алшы
Жорғалап жөнелгенде саусақтарың
Пейіштің ыңыранып күйі ояншы.

Толық

Журналист, оқырман және жазушы

  • 0
  • 0

Сырқат екенсіз. Мақұл бұл,
Өмір қамы, жұрт сөзі –
Деп жүргенде, ақынның
Бітелмей ме жыр көзі?

Толық

Қарап көріңіз