Өлең, жыр, ақындар

Ләззатты сәт

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 884
Қалғаныңды оңаша
Қалды деме ел сезіп.
Жас сұлуым, балаша
Жақындай бер қол созып.
Жылуы жоқ жүзіңнің,
Жұмсақ емес төсегің.
Әйтсе де мен өзіңнің
Құшағыңа көшемін.
Жап әйнекті
Бұл маңда
Жанның іші күймесін.
Ағыт сосын бұлданбай
Ақ көйлектің түймесін.
Жолатпаймын
Дүрілдеп
Жанар өсек-пәлеңді.
Тұла бойым дірілдеп
Бара жатыр...
Бол енді!
Жалаңаштап қойғанда
Төсің қандай өрт еді.
Түсер кезде майданға
Қалай-қалай дертеді!
Құлын денең, балтырың
Құмарымды асырды.
Ішкөйлекке ақырын
Тұмарыңды жасырдың.
Үзер кезде гүліңді,
Арманымдай аңсаған
Сүйе тұра, зұлымдық
Жасағандай мен саған,
Ұқсап кеттің сен қатты
Жалбарынған балаға.
Ленажан, сол сәтті
Сұмдық деуге бола ма?!
Таусылып бар тағатым,
Ішіп-жермін көзіммен.
Соққан кезде сағатың
Шыдам кетер өзіңнен.
Сонда түктен тосылмай,
Тиер төске төсіміз.
Құмарымыз басылмай
Кіре қоймас есіміз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арнау

  • 0
  • 0

Күйіп бір кез жыр отына
Сырымды ашқам басыбайлы:
Жарлы едім мен - біле тұра
Жатсынбадың жақыбайды.

Толық

1830 жыд. 15 шілде

  • 0
  • 0

Өткенімнің жылы аясын неге мен,
Тастап кеттім? Жүрек жылтып талғанда
Ақылшы, дос көп кезімде көбеген
Бәрібір мен сендім албырт арманға.

Толық

Көрші

  • 0
  • 0

Кім болсаң ол бол, қайғылы көршім,
Сүйемін сені жас күнгі досым,
Жайы бір жақын жолдасым көріп.
Ойыншық етіп оспадар тағдыр,

Толық

Қарап көріңіз