Өлең, жыр, ақындар

Ләззатты сәт

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 1010
Қалғаныңды оңаша
Қалды деме ел сезіп.
Жас сұлуым, балаша
Жақындай бер қол созып.
Жылуы жоқ жүзіңнің,
Жұмсақ емес төсегің.
Әйтсе де мен өзіңнің
Құшағыңа көшемін.
Жап әйнекті
Бұл маңда
Жанның іші күймесін.
Ағыт сосын бұлданбай
Ақ көйлектің түймесін.
Жолатпаймын
Дүрілдеп
Жанар өсек-пәлеңді.
Тұла бойым дірілдеп
Бара жатыр...
Бол енді!
Жалаңаштап қойғанда
Төсің қандай өрт еді.
Түсер кезде майданға
Қалай-қалай дертеді!
Құлын денең, балтырың
Құмарымды асырды.
Ішкөйлекке ақырын
Тұмарыңды жасырдың.
Үзер кезде гүліңді,
Арманымдай аңсаған
Сүйе тұра, зұлымдық
Жасағандай мен саған,
Ұқсап кеттің сен қатты
Жалбарынған балаға.
Ленажан, сол сәтті
Сұмдық деуге бола ма?!
Таусылып бар тағатым,
Ішіп-жермін көзіммен.
Соққан кезде сағатың
Шыдам кетер өзіңнен.
Сонда түктен тосылмай,
Тиер төске төсіміз.
Құмарымыз басылмай
Кіре қоймас есіміз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Купидонның жаңылуы

  • 0
  • 0

Эротты бірде әйелдер сойып салды.
Кек қайнап, ыза буып сорлы бала
Қаһарлы қу садағын қолына ала
Атуға бәрін көздеп шақ-шақ қалды.

Толық

Су(шкова)ға

  • 0
  • 0

Жүрсем де бірге сезбедім,
Жаныңның отын, тілегін.
Қадалса дағы көздерің,
Толқыған емес жүрегім.

Толық

Менің демоным

  • 0
  • 0

Жамандық - оның тілері,
Бірге ұшып бұлтпен мұңданған.
Қатерлі дауыл сүйері
Ақ көбік толқын, шулы орман.

Толық

Қарап көріңіз