Жолығыс
- 0
- 0
Жынысты таудың сыртында
Қызарып барып күн батты.
Жарқырап ағып, сылқылдап
Қайнаған бұлақ тіл қатты.
Сонет
Өшкен үміт көңіліме қайғы сап,Көлбеңдейді өткен жылдар елесі,
Бұлтты түнде көкті кезген ай құсап
Толықсисың, көз алдыма келесің.
Пәк жанарың, шат күлкіңді аңсаумен
Ғұмыр кешкен мен бір ғаріп бишара.
Мен табынып, зарыққанмен, жан сәулем,
Сүймеген соң - жігерім құм, не шара.
Мен үздігіп, бір өзіңе талпынған
Кезімде де сол самарқау қалпыңнан
Айнымайсың ешбір елең қылмастан;
Жағадағы жартас еш тіл қатпайтын
Тыпыршыса мың сан толқын тынбастан
Көңіл бөлмес һәм бетінен қақпайтын.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Сағат тоғыз, күңгірт тартқан кез еді
- 0
- 0
Сағат тоғыз, күңгірт тартқан кез еді,
Қамал жақтан бес үй елес береді.
Төмпешікте мүлгиді ұзын күнәкар,
Әлде неден дәмеленген ниеті бар.
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі