Өлең, жыр, ақындар

Күз

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 717
Далада жапырақ сарғайды,
Ұшады қалтылдап, мұңданып.
Тек шырша бір күйден аумайды,
Көк жасыл көркінде ырғалып.
Жартастың түбіне бара қап,
Жамылып жаздағы гүлдерді.
Жатуды қойыпты саялап,
Жер жыртқан дихан да күндегі.
Жыртқыш аң амалсыз асығып,
Пана жер іздейді айнала,
Тұрса да жүзін бұлт жасырып,
Төгеді жерге нұр ай ғана.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қандай қатты мына қыстың қарымы

  • 0
  • 0

Қандай қатты мына қыстың қарымы.
Естіледі жел көтерген зар үні.
Ол - марқұмның жаназасын шығарған
Шіркеудегі қоңыраудың сарыны.

Толық

1831-дің қаңтары

  • 0
  • 0

Боз тұман сиреп ашылды,
Ажалдың түні тарады.
Ерлері ерте ғасырдың
Тіріліп маған қарады.

Толық

Үзінді

  • 0
  • 0

Жас арудың көкірегін,
тұнжыр көз бен от реңін,
қайдан көрді есер жүрек –
жігіт тұрды есеңгіреп.

Толық

Қарап көріңіз