Өлең, жыр, ақындар

Күз

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 926
Далада жапырақ сарғайды,
Ұшады қалтылдап, мұңданып.
Тек шырша бір күйден аумайды,
Көк жасыл көркінде ырғалып.
Жартастың түбіне бара қап,
Жамылып жаздағы гүлдерді.
Жатуды қойыпты саялап,
Жер жыртқан дихан да күндегі.
Жыртқыш аң амалсыз асығып,
Пана жер іздейді айнала,
Тұрса да жүзін бұлт жасырып,
Төгеді жерге нұр ай ғана.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзгі күн көзі

  • 0
  • 0

Жел тербеген ағаштарға,
Дымқыл, бусаң қара жерге
Бұлт пен тұман арасынан
Бозғылт, жансыз нұрын шашқан

Толық

28 қыркүйек

  • 0
  • 0

Неше мәрте толғандырды осымен
Көзің нұрдан жаралған.
Сенің үнің салды менің есіме
Қымбат жанды жер алған.

Толық

Шайқас

  • 0
  • 0

Ойқастап аспан өр төсін
Төбемде бір күн самғады –
Тәңірінің екі еркесі
Шартпа-шұрт келіп қалғаны.

Толық

Қарап көріңіз