Өлең, жыр, ақындар

Күз

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 840
Далада жапырақ сарғайды,
Ұшады қалтылдап, мұңданып.
Тек шырша бір күйден аумайды,
Көк жасыл көркінде ырғалып.
Жартастың түбіне бара қап,
Жамылып жаздағы гүлдерді.
Жатуды қойыпты саялап,
Жер жыртқан дихан да күндегі.
Жыртқыш аң амалсыз асығып,
Пана жер іздейді айнала,
Тұрса да жүзін бұлт жасырып,
Төгеді жерге нұр ай ғана.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Олар сүйді бірін-бірі сонша нәзік, әрі ұзақ

  • 0
  • 0

Олар сүйді бірін-бірі сонша нәзік, әрі ұзақ,
Жүректерде құштарлықтың қара дерті азынап,
Бірақ соны мойындауға жауласардай сескенді,
Сондықтан да махаббаттан беріспеді еш белгі.

Толық

Ертеңім бұлдыр көлеңке

  • 0
  • 0

Ертеңім бұлдыр көлеңке,
Өткенім түгел - мұң-зарым.
Өмірге келіп неге ерте,
Немесе кештеу тумадым,

Толық

Түн

  • 0
  • 0

Тас қараңғы. Бәрі бейбіт. Болғаны
Қоңыз ұшып, бұзды ұйқыны жондағы.
Шөп түбінде жауын құрты бір бүктем,
Ол хабарсыз біздің күйбең тірліктен.

Толық

Қарап көріңіз