Өлең, жыр, ақындар

Ақын

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 783
Өнері күшті Рафаэль
Суретін сұлу қыздың бір
Жайнатып қолмен салды да:
Тербетіп өзін сол өнер,
Жығылды келіп алдына!
Ұзамай бірақ қайран от
Әлсіреп сөнді кеудеде.
Қойды құр шаршап, үндемей,
Есіне қайтып алған жоқ.
Ақын да: кенет ой келсе,
Ақтарып жанын жыр етер,
Қуатты үнмен сөйлесе,
Қауымның көңілін тебірентер.
Тауып бір рақат өлеңнен,
Алаңсыз тыныш отырып,
Жарылқап жанын жебеген –
Сендерді жырлар толқытып.
Кенет бір сол от суынар,
Жүректе арын әлсіреп,
Арбаған сағым қуылар!
Жадында ұзақ қалар тек
Жайнаған алғаш ұғымдар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн

  • 0
  • 0

Түсімде өлген екем кәдімгідей,
Кеудеден жан босанып, тәнін білмей,
Әлемді енді шарлап кетпек еді,
Кенеттен алды билеп жанымды үрей.

Толық

Бородино

  • 0
  • 0

"Айтыңызшы, маған, ағай,
Бермепті ғой французға жай
Өрт ұйпаған Москваны.
Болыпты ғой қырғын майдан,

Толық

Тасқын

  • 0
  • 0

Іңкәрға толы тұмамын,
Ғажайып және телегей;
Түбімде - күміс құм ағын,
Бетімді шалмас көлегей.

Толық

Қарап көріңіз