Өлең, жыр, ақындар

Ақын

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 768
Өнері күшті Рафаэль
Суретін сұлу қыздың бір
Жайнатып қолмен салды да:
Тербетіп өзін сол өнер,
Жығылды келіп алдына!
Ұзамай бірақ қайран от
Әлсіреп сөнді кеудеде.
Қойды құр шаршап, үндемей,
Есіне қайтып алған жоқ.
Ақын да: кенет ой келсе,
Ақтарып жанын жыр етер,
Қуатты үнмен сөйлесе,
Қауымның көңілін тебірентер.
Тауып бір рақат өлеңнен,
Алаңсыз тыныш отырып,
Жарылқап жанын жебеген –
Сендерді жырлар толқытып.
Кенет бір сол от суынар,
Жүректе арын әлсіреп,
Арбаған сағым қуылар!
Жадында ұзақ қалар тек
Жайнаған алғаш ұғымдар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

1830 жыд. 15 шілде

  • 0
  • 0

Өткенімнің жылы аясын неге мен,
Тастап кеттім? Жүрек жылтып талғанда
Ақылшы, дос көп кезімде көбеген
Бәрібір мен сендім албырт арманға.

Толық

Эпитафия

  • 0
  • 0

Бақыл бол! Енді күн қайда
Көрісер бізге? Десе де,
Махшарда қауыстырғай да...
Кім білсін! Өзің кеше гөр!

Толық

КН. Л. Г-ге

  • 0
  • 0

Мұң шағып саған имандай
Жатса да тиіп сезімге,
Біріне соның иланбай
Бас шайқап тұрған кезінде,

Толық

Қарап көріңіз