1830 жыд. 15 шілде
- 0
- 0
Өткенімнің жылы аясын неге мен,
Тастап кеттім? Жүрек жылтып талғанда
Ақылшы, дос көп кезімде көбеген
Бәрібір мен сендім албырт арманға.
А. Г. Хомутовара
Әз ақын жалын жүректенСізге арнап өлең жолдарын
Аяулы күнді жыр еткен,
Ғажайып шабыт түлеткен;
Өткенді терең толғады.
Ол сізді көрмей тұрса да
Қауышқан сәтте қайтадан,
Үніңіз тербеп соншама
Көңілін қатты шайқаған.
Ақпейілге разы болғандай
Көңілі сонда бір тынған.
Өшкені қайта жанғандай
Құшағын жая ұмтылған.
Үмітпен ғұмыр кешкен деп,
Жайым бар, кез кеп, мұңдасқан.
Өтермін әман қастерлеп
Қаяулы бұл бір сырды ашпан.
Сенімім кәміл әрдайым:
Жөнелген жылдар жыраққа
Сіз жаққан шырақты арнайы
Өшірген емес, бірақ та.
Әз ақын мұңын серпіген
Жаныңыз дарқан ерек тым –
Әркім-ақ бұған елтіген.
Сол үшін сізге тағдырдың
Рахымы түссе керек-ті.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Өліктің махаббаты
- 0
- 0
Сұп-суық топыраққа
Қалсам да көміліп,
Өзіңнен еш уақытта
Кеткем жоқ бөлініп!
1831-дің қаңтары
- 0
- 0
Боз тұман сиреп ашылды,
Ажалдың түні тарады.
Ерлері ерте ғасырдың
Тіріліп маған қарады.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Ок
Ок -
Әсел Айша
Өте ақылдымыз -
Динара
Шынымен де әдемі мектеп екен
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі