Өлең, жыр, ақындар

Аяныш

  • 05.06.2022
  • 0
  • 0
  • 685
Әкем марқұм (жаны Жәннатта болғыр) ескі қара қазанның тесігін жамамақ болып қол бұрғымен үш күн бойы тесік тескенде мен әкемді аяп кетіп, осы еңбегіңе бір қазан сатып алуға болмай ма деп едім, жарықтықтың морт кеткені.

Осы ойыңмен, сен, бейшара жандайсың,
Шала бықсып, өмірде еш жанбайсың.
Бірін емес оның тауып аларсың,
Қара қазан сатып ала алмайсың.
Таңба көрсең ескілердің жүзінен,
Ізі емір, содан толы жүзі мең.
Мына тесік түскен қара қазанға,
Жеті анаңның қырғышының ізінен.
Билеп кетсе Құдайсыздық сиқыры,
Серпіл, таста — ойсыз тірлік ұйқыны.
Мына сенің жан-тәніңде, қаныңда,
Қырғыш қырған осы қазан қиқымы.
Мені аяма, өзіңді ая, шырағым,
Құдайым бар, бағдарым бар — Құраным!
Не болады күнің ертең, сорлылар,
Өз жаныңның сайламасаң тұрағын.
Қозғап кетті мені ауыр өктем үн,
Сезгендеймін сезім мұзын сөккенін.
Қазан маңы толып кетті елестен,
Сынай қарай сығалайды көкте, кім?
Содан бері ойға терең батам мың,
Содан бері құны қымбат қатамның.
Содан бері қара қазан басына
Шақырады үрейлері атамның.

Ақтау. 14.09.1993 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анасы мен баласы

  • 0
  • 0

Ауырсынбас емшектің жарасын да
Ұрпақ үшін жан қияр шарасызда.
Әйел бағы неде екен, ол бір жұмбақ,
Ана баға ержеткен баласында.

Толық

Қарағым

  • 0
  • 0

Қандай еді!.. көркің көз тоймас,
Отыз бес жыл күткен қарағым!
Сағыныш тұнған денеме,
Сезім боп тәтті тарадың.

Толық

Табалдырық

  • 0
  • 0

Керегенiң бастарын, уықтардың,
Шеңбер қылып, әдемi тұйықтадың.
Табалдырық, маңдайша бiрiктiрiп,
Үй қылады, бiр жерге жиып бәрiн.

Толық

Қарап көріңіз